نام پژوهشگر: معصومه فرجی

اثرات پیش تیمار نیتریک اکساید بر گیاه نخود به هنگام کاهش دمای شبانه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشکده علوم پایه 1392
  معصومه فرجی   نادر چاپارزاده

نیتریک اکساید رادیکال آزاد گازی شکل با نیمه عمر نسبتا طولانی است که در غلظت های پایین به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و نقش مهمی را در پیام رسانی گیاهان در شرایط تنشی ایفاء می کند. دماهای پایین یکی از عوامل محدود کننده بقاء، تولیدمثل و توزیع جغرافیایی گیاهان در بیشتر مناطق دنیا محسوب می شود. دماهای پایین معمولا باعث تغییرات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و تغییرات مولکولی در گیاهان می شود. در این پژوهش اثرات پیش تیماری نیتریک اکساید (صفر و 0/1میلی مولار) بر گیاه نخود از نوع رقم ilc482 به هنگام کاهش دمای شبانه (25 و 15 و 5 درجه سانتی گراد) مطالعه شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار جهت سنجش صفاتی مانند وزن تر و خشک، میزان رشد نسبی، محتوای رنگدانه ها، کاروتنوئیدها، محتوای نسبی آب، آنتوسیانین ها، فلاوونوئیدها، پراکسیدهیدروژن، شاخص پراکسیداسیون لیپید ها، ترکیبات فنلی، پروتئین های محلول کل، اسیدهای آمینه آزاد، پرولین، قندها، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، آسکوربیک اسید، فعالیت آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز انجام گرفت. نتایج نشان داد که برهم کنش نیتریک اکساید و دما بر وزن تر و خشک بخش های هوایی و بخش ریشه، میزان رشد نسبی، کلروفیل a، کلروفیل کل، فلاوونوئیدها، پروتئین های محلول کل، اسیدهای آمینه آزاد، پرولین، قندهای محلول، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز تاثیر معنی دار داشت. در مقابل برهم کنش نیتریک اکساید و دما بر محتوای نسبی آب، کلروفیلb، آنتوسیانین ها، کاروتنوئیدها، پراکسیدهیدروژن، شاخص پراکسیداسیون لیپید ها، ترکیبات فنلی، قندهای نامحلول، آسکوربیک اسید، فعالیت آنزیم های پراکسیداز، پلی فنل-اکسیداز و کاتالاز بی تاثیر بود.

مقایسه میزان افسردگی در میان سه گروه از زنان مدد جوی (توان بخشی، اجتماعی، پیشگیری) و تأثیر آن بر رضایت از زندگی آنان در اداره بهزیستی استان قم
پایان نامه دانشگاه الزهراء علیها السلام - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1393
  معصومه فرجی   شکوه السادات بنی جمالی

هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان افسردگی و تاثیر آن بر رضایت از زندگی در میان سه گروه اززنان مددجوی(توانبخشی، پیشگیری، اجتماعی) در اداره بهزیستی استان قم بود. این پژوهش در قلمرو تحقیقات توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی زنان مددجوی بخش های توانبخشی،پیشگیری و اجتماعی است که در سال 93-92 به اداره بهزیستی استان قم مراجعه نمودند.

تاثیر عناصر ‏‎mg‎‏، ‏‎si‎‏ و ‏‎fe‎‏ و عوامل ترمومکانیکی بر خواص الکتریکی و مکانیکی آلیاژ آلومینیوم مورد اسفاده در خطوط انتقال نیرو
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علم و صنعت ایران 1380
  معصومه فرجی   محمدتقی صالحی

در این پژوهش تاثیر عناصر ‏‎si, mg‎‏ و ‏‎fe‎‏ و عوامل ترمومکانیکی بر خواص الکتریکی و مکانیکی آلیاژ آلومینیوم مورد استفاده در خطوط انتقال نیرو مورد بررسی قرار گرفت.در این راستا آلیاژهای مختلفی از سری ‏‎8000‎‏ آلومینیوم، انتخاب و به صورت ‏‎batch‎‏ ریخته گری شد. به نظر به اینکه باید پس از ریخته گری، شمش ها در کارخانه سیم و کابل تبریز (سیمکات) نورد و کشیده می شدند. لذا سطح مقطع و طول شمش بر اساس شرایط قالب ‏‎properzi‎‏ کارخانه سیمکات محاسبه و جهت دستیابی به سرعت سرمایشی مشابه خط تولید کارخانه سیمکات، قالبی مسی و آبگرد طراحی و ساخته شد.با تغییر درصد عناصر ‏‎si, mg‎‏ و ‏‎fe‎‏، 5 نوع آلیاژ با خواص الکتریکی و مکانیکی مختلف تولید شد. پس از ریخت گری، شمش ها در کارخانه سیمکات تا دمای ‏‎430 c‎‏ پیشگرم شده و با عملایت نورد گرم به میزان 2/93% کاهش سطح مقطع یافتند. سپس مفتول ها تحت عملایت کشش سیم، به میزان 54% کاهش مقطع یافته و به سیم تبدیل شدند. در نهایت نمونه هایی از سیم ها و شمش های ریخته شده تهیه گردید و آزمایش های الکتریکی و مکانیکی روی آنها انجام گرفت. از نتایج آزمایش های فوق مشخص گردید: افزایش سرعت سرد کردن سبب کاهش، و افزایش دمای فوق ذوب سبب افزایش مقاومت الکتریکی آلیاژ گردید. افزایش آهن تا حدود 3/0% وزنی، سبب کاهش مقاومت الکتریکی شد، اما افزایش سیلیسیم و منیزیوم سبب افزایش مقاومت الکتریکی گردید. البته مشخص شد نسبت عنصر آهن به عنصر سیلیسیم نقش تعیین کننده ای در هدایت الکتریکی آلیاژ دراد، به گونه ایکه با ازیش این نسبت به حدود 5/2، مقاومت الکتریکی به کمترین میزان خود رسید، اما با افزایش بیشتر آن، مقاومت الکتریکی آلیاژ افزایش یافت. همچنین افزیش عنصر آهن با ایجاد رسوبات پراکنده و تثبیت ساختار فرعی به وسیله این رسوبات، سبب پایدار حرارتی آلیاژ هادی شد. در مجموع افزایش عناصر آلیاژی سبب افزایش استحکام و سختی آلیاژ گردید.