اصطلاح ‏‎io‎‏ برای توصیف ناحیه ای رادیواپک با منشا ناشناخته بکار می رود این حالت معمولا بدون علامت بوده و در رادیوگرافی هایی که به علل مختلف گرفته می شود، کشف می گردد. اندازه، شکل و حدود و دانسیته این رادیواپک ها مختلف است. این مسئله مهم است که ‏‎io‎‏ را از موارد دیگر مانند استئیت متراکم، دیسپلازی سمنتال پری آپیکال، سنگ غده بزاقی تحت فکی، توروس، اگزوزتوزیس، استئوما، ادنتوما تمیز داده شود. هیچ علت شناخته شده ای برای io وجود ندارد و درمان خاصی هم نیاز ندارد عموما اصطلاح ایدوپاتیک بیانگر آن است که علت قطعی برای بروز آن نمی توان یافت. مشاهده موارد متعددی از io در رادیوگرافی های بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه قزوین ما را بر آن داشت که در تحقیقی میزان شیوع آنرا از نظر جنس، سن، موقعیت آناتومیکی مورد بررسی قرار دهیم در این تحقیق رادیوگرافی های پانورامیک 315 بیمار شامل 178 زن و 137 مرد بررسی گردید، تعداد 40 ضایعه io تشخیص داده شد که این مقدار یک فراوانی 7/11 درصدی را نشان داده است. مانند یافته های سایر محققین از نظر سنی بیشترین موارد در دهه های چهارم و پنجم زندگی دیده شد و اختلاف آماری معنی داری برای شیوع آن در بین زن و مرد دیده نشد و شایع ترین نوع آن جدای از دندان بوده و محل بروز آن در ناحیه مولرهای فک پائین می باشد.در انتها پیشنهاد می گردد جهت ارائه آمار و نتایج دقیق تر 1) محاسبه شیوع کلی ضایعه2) مقایسه انواع io در دهه های مختلف سنی با تعداد کافی بررسی گردد تا به نتایج معتبرتری دست بیابیم.