بهترین مراقبت جراحی بیماران با مقعد بسته با تصمیم گیری مناسب در دوره کریتیکال نوزادی شروع می شود و معاینه بالینی سنگ بنای این تصمیم گیری می باشد. هدف این مطالعه تعیین میزان دقت معاینه بالینی برای انتخاب نوع عمل جراحی در بیماران با مقعد بسته می باشد. این مطالعه گذشته نگر و توصیفی تحلیلی بوده و صد بیمار مقعد بسته عمل شده در مرکز جراحی اطفال دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از سال 1371 تا 1378 بررسی شده اند. میزان دقت معاینه بالینی براساس میزان یافته های حاصل از معاینه بالینی قبل از عمل و حین عمل جراحی به دست آمده است. از این بیماران 61 بیمار پسر و 39 بیمار دختر بوده اند. تعیین نوع عمل جراحی براساس یافته های حاصل از مشاهده پرینه و در موارد مبهم با استفلاده از اینورتوگرام صورت گرفته است. در نوع ‏‎high‎‏ بیماری، کولوستومی و در نوع ‏‎low‎‏ بیماری آنوپلاستی انجام شده است. از 61 بیمار پسر57 مورد تنها با معاینه بالینی نوع عمل جراحی تعیین شده است و فقط 4 مورد از اینورتوگرام استفاده شده است که دقت معاینه بالینی 95% بوده است. از 39 بیمار دختر 38 مورد فقط با معالینه بالینی عمل جراحی مناسب مشخص شده و تنها یک مورد از اینورتوگرام استفاده شده است و دقت معاینه بالینی 95% بوده است. در کل بیماران نیز دقت معاینه بالینی 95% بوده است. میزان نیاز به کولوستومی برخلاف انتظار در پسرها و دخترها مساوی بوده و در پسرها بیشتر از دخترها نمی باشد. این مسئله ناشی از بیشتر بودن انواع ‏‎high‎‏ بیمای، در دختران مورد مطالعه می باشند. سن مراجعه بیماران مقعد بسته به بیمارستان از یک روزگی تا 11 سالگی متفاوت بوده است. کلا با توجه به اینکه دقت معاینه بالینی 95% بوده است و خطای 5% وجود داشته است لذا تنها با معاینه بالینی در بسیاری موارد می توان نوع بیماری مقعد بسته را مشخص نمود و بدون انجام کارهای تشخیصی دیگر عمل جراحی مناسب را انجام داد. به این ترتیب در مراکزی که امکانات لازم برای تصویر برداری ندارند و یا در صورتی که نوزاد به علت مشکلات شدید تنفسی شرایط مناسبی برای انجام رادیوگرافی ندارد عمل جراحی مناسب به تاخیر نمی افتد. از طرف دیگر نوزادان کمتر در معرض اشعه یونیزان قرار می گیرند.