بازگشت ادرار از مثانه به حالب یک فاکتور خطر برای پیلونفریت محسوب شده و منجر به عوارض مهمی می گردد. این خطر بخصوص در سنین پائین از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به اهمیت موضوع، بر آن شدیم تا تحقیقی را در زمینه درصد فراوانی رفلاکس وزیکویورترال اطفال زیر 5 سال مبتلا به عفونت ادراری در منطقه انجام داده و اطلاعات حاصله را با آماری جهانی مقایسه نمائیم.مطالعه بر روی بیماران زیر 5 سال مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به کلینیک و بخش نفرولوژی بیمارستان اطفال علی اصغر(ع) زاهدان انجام شد. زمان مطالعه از ابتدای مهر 78 لغایت تا پایان سال 79 بود. روش بررسی مشاهده ای توصیفی مقطعی و نمونه گیری غیراحتمالی ساده بود. از 83 کودک مبتلا به عفونت اثبات شده ادراری توسط کشت ادرار، 49 کودک اقدامات رادیولوژیک لازم جهت بررسی شامل سونوگراافی - سیستوگرافی ماده حاجب (حداقل سه هفته پس از عفونت ادراری)) و تعداد نیز سیستوگرافی ‏‎dtpa‎‏ مستقیم را انجام دادند و سایر بیماران از مطالعه حذف شدند. 14 نفر (6/28%) پسر و 35 نفر (4/71%) دختر بودند. 28 کودک (1/57%) زیر 3 سال و 21 کودک (9/42%) در رده سنی 5 -3 سال بودند. 16 مورد (7/32%) دارای رفلاکس بودند که از این تعداد، 7 نفر (8/43%) زیر 3 سال و 9 نفر (2/56%) در محدوده 3-5 سال بودند. از دختران مبتلا، 10 مورد (6/28%) دارای رفلاکس بودند و از پسران 6 نفر (9/42%) رفلاکس داشتند. نسبت پسر به دختر 3 به 5 بود.در مجموع حدود 3/1 کودکان مبتلا به عفونت ادراری دارای رفلاکس وزیکویورترال بودند که منطبق با آمارهای جهانی بود. ابتلا به رفلاکس در زمینه عفونت ادراری پسران 5/1 برابر دختران بود.نتیجه اینکه با توجه به فراوانی قابل توجه رفلاکس در عفونت ادراری در افراد زیر 5 سال بخصوص در پسران، ارزیابی دقیق رادیولوژیک جهت تشخیص و درمان سریع و پیشگیری از عوارض رفلاکس توصیه می شود.