در این مطالعه اثر تجویز درون بطنی ‏‎(i.c.v)‎‏ لیپوپلیساکارید اشرشیاکولی ‏‎(lps)‎‏ بر شدت تشنجات و نیز روند اکتساب حملات تشنجی ناشی از کیندلینگ الکتریکی آمیگدال در موش های صحرایی نر مورد ارزیابی قرار گرفته است. تزریق ‏‎i.c.v‎‏ دوزهای مختلف ‏‎lps‎‏ (از ‏‎mg/rat‎‏ 0/025 تا ‏‎2/5mg/rat‎‏، 4 ساعت پس از تزریق، حداکثر ایجاد تب به میزان ‏‎‏‎2/1+-0/3c‎‏ درجه را در حیوانات ایجاد می کند. درمطالعه تاثیر تب ناشی از ‏‎lps‎‏ بر شدت تشنجات ناشی از کیندلینگ، یافته های این تحقیق نشان داد که تب تا ‏‎2/5c‎‏ ناشی از تجویز دوز ‏‎2/5mg/rat‎‏ از ‏‎lps‎‏ هیچگونه تاثیر معنی داری بر شدت تشنجات و تخلیه های الکتریکی متعاقب، درحیوانات کاملا کیندل شده ندارد. در مطالعه تاثیر تب بر روند اکتساب حملات ناشی از کیندلینگ، نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق روزانه دوز ‏‎2/5mg/rat‎‏ از ‏‎lps‎‏، بطور معنی دار و فاحشی اکتساب حملات تشنجی را به تعویض می اندازد. اما تزریق هر سه روز یکبار دوز ‏‎2/5mg/rat‎‏ از ‏‎lps‎‏ تاثیری بر روند اکتساب حملات تشنجی ندارد. از یافته های بالا می توان اینگونه نتیجه گیری کرد تب ناشی از ‏‎lps‎‏ از طریق فعال کردن سیستم های مهاری مغز موجب تعویق اکتساب کیندلینگ می گردد. اما این فعال شدن سیستم های مهاری آن قدر زیاد نیست که موجب کاهش حملات تشنجی، شدت تشنجات و تخلیه های الکتریکی متعاقب در حیوانات کاملا کیندل شده گردد.