نام پژوهشگر: حسین مساح
حسین مساح فریدون کیان فر
چکیده ندارد.
حسین مساح امیرحسین فخاری
قرارداد ارفاقی یکی از نهادهای مهم حقوق تجارت در مبحث حقوق ورشکستگی است که بین تاجر بدهکار و طلبکاران منعقد می شود. طبق این قرارداد طلبکاران با دادن مهلت پرداخت دیون یا ابراز قسمتی از طلب خود، به تاجر ورشکسته اجازه می دهند تا دوباره به فعالیت تجاری بپردازد و در مقابل تاجر بدهکار نیز در مقابل متعهد می شود در سر رسیدهای مشخص نسبت به تادیه دیون خود اقدام نماید. با توجه به نواقص حقوق تجارت ایران در این مورد از یک طرف و از طرف دیگر اهمیت موضوع از لحاظ حقوقی و اقتصادی در نجات واحدهای تجاری در حال انحلال، سعی شده است این قرارداد در معنای وسیع کلمه مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد و با الهام از حقوق جدید فرانسه راه حل های مناسب ارائه گردد. این پایان نامه از مقدمه، کلیات 4 بخش و نتیجه تشکیل گردیده و در هر مورد بین حقوق ایران و فرانسه در این مورد مطالعه تطبیقی انجام شده است. در مقدمه به اهداف و دلائل انتخاب موضوع و ضرورت و اهمیت آن اشاره شده است. در بخش کلیات، تعریف وجه تسمیه، تاریخچه، انواع و ماهیت قرارداد ارفاقی مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش اول به انعقاد، شروط مقدماتی و دیگر شرایط لازم جهت انعقاد این قرارداد را تشریح و بررسی نموده ایم و در بخش دوم آثار قرارداد ارفاقی با توجه به موضوع و نسبت به طلبکاران، بدهکار، ضامن ها و غیره تشریح شده است. در بخش سوم به سقوط قرارداد ارفاقی اعم از بطلان و فسخ و آثار هر کدام توجه شده است و نهایتا در بخش چهارم قرارداد ارفاقی در حقوق جدید فرانسه بعد از تحولات 1985 و مبانی آن در حقوق اسلام بررسی شده است.