این پژوهش تحقیقی است از نوع نیمه تجربی که به منظور بررسی تاثیر آموزش بر عملکرد مراقبت از خود در کودکان 12-6 ساله پسر مبتلا به فلج مغزی مراجعه کننده به مرکز خدمات کودکان و نوجوانان بهزیستی استان تهران در سال 1375 به انجام رسیده است. این پژوهش بر روی 35 نفر از کودکان فلج مغزی 12-96 ساله پسر مراجعه کننده به مرکز کودکان و نوجوانان بهزیستی استان تهران که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه و چک لیست بوده که پرسشنامه در ارتباط با مشخصات فردی واحدهای پژوهش و چک لیست، برای تعیین میزان مراقبت از خود در کودکان فلج مغزی در سه حیطه تغذیه، پوشیدن و درآوردن لباس وبهداشت فردی بوده است. همچنین برای آموزش به کودکان فلج مغزی از روش آموزش عملی بصورت گروهی استفاده شده است. بعد از جمع آوری داده های کمی و کیفی و نمایش آنها با جداول آماری از آزمون های ویل کاکسون، من ویتنی و کروس کال والیس برای نتیجه گیری استفاده شد. در مجموع با استفاده از آزمون ویل کاکسون ثابت شد آموزش به کودکان فلج مغزی بر عملکرد مراقبت از خود موثر بوده است ‏‎(p<0/0001)‎‏، همچنینمعین گردید بین تاثیر آموزش و متغیرهای سن کودک رتبه تولد، رتبه تحصیلی، سن مادر، تعداد فرزندان خانواده با استفاده از آزمونه های من ویتنی و کروس کال والیس رابطه معنی دار وجود دارد. براساس یافته های پژوهش پیشنهاداتی جهت پژوهش های بعدی و کاربرد نتایج و یافته های این پژوهش در آموزش خدمات و مدیریت پرستاری ارائه شده است.