نام پژوهشگر: بتول مهین زعیم

مقایسه میزان خلاقیت و ویژگیهای شخصیتی دانشجویان سال اول (ورودی 78) رشته های هنر، علوم انسانی، مهندسی و پزشکی دانشگاه تهران
پایان نامه 0 1379
  بتول مهین زعیم   کیانوش هاشمیان

پژوهش حاضر به مقایسه میزان خلاقیت و ویژگیهای شخصیتی دانشجویان سال اول دانشگاه پرداخته است. هدف اصلی این بررسی مطالعه عوامل مرتبط با رشته تحصیلی دانشجویان بوده است. فرضیه های پژوهش عبارت بودند از: 1. ویژگی های شخصیتی دانشجویان رشته های تحصیلی دانشگاهی هنر، علوم انسانی، مهندسی و پزشکی متفاوت است. 2. میزان خلاقیت دانشجویان رشته های تحصیلی دانشگاهی هنر، علوم انسانی، مهندسی و پزشکی متفاوت است.3. بین ویژگی های شخصیتی و خلاقیت رابطه وجود دارد.به منظور آزمون فرضیه ها نمونه ای به حجم 400 نفر از دانشجویان سال اول رشته های هنر، علوم انسانی، مهندسی و پزشکی دانشگاه تهران به روش طبقه ای سهمی نامساوی انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رجحان های شخصی ادواردز و تست خلاقیت دکتر عابدی استفاده گردید. تحلیل داده ها از طریق مدل آماری تحلیل واریانس یک طرفه (برای آزمون فرضیه های 1 و 2) و ضریب همبستگی پیرسون (برای فرضیه 3) و استفاده از نرم افزار آماری ‏‎spss‎‏ انجام گرفت. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که اگر چه تفاوت معنی داری بین میزان خلاقیت دانشجویان رشته های هنر، علوم انسانی، مهندسی و پزشکی وجود ندارد، اما تفاوت معنی داری در ویژگی های شخصیتی آنها دیده می شود که این ویژگی های شخصیتی عبارت بودند از پیشرفت ‏‎(a=0/01)‎‏ پیوند جویی ‏‎(a=0/01)‎‏ تنوع طلبی ‏‎(a=0/01)‎‏، پرخاشگری ‏‎(a=0/05)‎‏، نظم ‏‎(a=0/01)‎‏، تمکین ‏‎(a=0/01)‎‏. در حالی که تفاوت معناداری بین ویژگی های شخصیتی خودمختاری، خودنمایی، عاطفی نگری، مهرجویی، برتری طلبی، احساس زبونی، مهرورزی و تحمل با رشته تحصیلی دیده نشد. با توجه به نتایج ‏‎lsd‎‏ مشخص شد که: دانشجویان رشته هنر نمرات بالاتری در نیاز به پیشرفت کسب نمودند و نیاز به نظم پایین تری را نسبت به سایر گروه ها نشان دادند. دانشجویان پزشکی نمرات بالاتری را در نیازهای پیوند جویی، پرخاشگری و تمکین بدست آوردند. در حالیکه دانشجویان رشته مهندسی نیاز به تنوع طلبی را بیش از سایر گروهها کسب نمودند. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین خلاقیت و ویژگی خودمختاری و تنوع طلبی مثبت معنی دار و بین خلاقیت و تمکین ارتباط منفی معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر درمی یابیم که با انطباق رشته تحصیلی و ویژگی های شخصیتی و افزایش میزان خلاقیت در تمامی رشته ها و پرورش ویژگی هایی که با خلاقیت در ارتباط هستند می توان به بهبود آموزش و افزایش عملکرد تحصیلی کمک نمود.