یکی از اقدامات موثر جهت احیای جنگلهای مخروبه شمال کشور، جنگلکاری با گونه های مرغوب بومی می باشد. از جمله این اقدامات، جنگلکاری با گونه های بلوط و زربین است که در این تحقیق مورد بررسی کمی و کیفی قرار گرفته است. وسعت این جنگلکاری حدود 21 هکتار می باشد که در محدوده پایین بند طرح جنگلداری نی رنگ از جنلگهای منطقه نوشهر قرار دارد. در این تحقیق تعداد 14 قطعه نمونه به روش سیستماتیک-تصادفی نمونه بردرای شده است تا با بررسی میزان موفقیت این توده های دست کاشت، راهکارهای مناسب جهت انجام عملیات پرورشی لازم در این توده و ها و سایر توده های مشابه پیشنهاد گردد. باانجام این بررسی، اطلاعات طبقه بندی شده ای شامل مساحت، خصوصیات رویشگاهی، سال جنگلکاری، فاصله کاشت، تراکم پایه ها در واحد سطح، قطر متوسط، ارتفاع متوسط، رویش قطری، رویش ارتفاعی و رویش سطح مقطع، خصوصیات کیفی، وضعیت هرس و غیره بدست آمده و قضاوتهایی در مورد هر یک از این عوامل انجام شده است.