خشکی مهم ترین تنش محیطی است و به تقریب تولید 25% از زمین های جهان را محدود می سازد. کمیت و کیفیت رشد گیاه به تقسیم، افزایش طول و تمایز یاخته ای بستگی دارد و همه این ها به وسیله تنش آبی تحت تأثیر قرار می گیرند. ترکیب های معطر در گیاهان دارویی یکی از پدیده های جالب متابولیزم هستند که به شدت تحت تأثیر شرایط مختلف محیطی واقع می شوند. پژوهش حاضر برای بررسی واکنش های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی آویشن باغی در شرایط کمبود آب در گلخانه صورت گرفت. پنج تیمار آبیاری (دور آبیاری 2، 4، 6، 8 و 10 روز تا حد ظرفیت مزرعه) به مدت 6 ماه انجام شد. پژوهش به صورت طرح کامل تصادفی انجام شد، به این صورت که هر تیمار دارای 8 تکرار (گلدان) بود. تجزیه آماری داده ها با نرم افزار 12.0 spss انجام شد و میانگین ها با استفاده از آزمون توکی درسطح 5% با یکدیگر مقایسه شدند. طول شاخساره، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه و مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل در شرایط کمبود آب کاهش یافتند. در شرایط کمبود آب، طول ریشه، نسبت طول ریشه به شاخساره و میزان پرولین گیاه نیز به طور معنی داری افزایش یافتند. نتایج نشان دادند گرچه در بعضی گونه ها تنش کمبود آب موجب افزایش مقدار آنتی اکسیدان ها شده است اما در این پژوهش، فعالیت آنتی اکسیدانی آویشن باغی در شرایط خشکی طولانی کاهش یافت. در شرایط این پژوهش تیمار 2 روز آبیاری در تمامی صفات اندازه گیری شده، به جز نسبت طول ریشه به شاخساره، بیشترین تاثیر را داشت.

این پژوهش به منظور بررسی برهمکنش تیمار های مختلف سالیسیلیک اسید و شوری بر ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گیاه دارویی آویشن باغی و رزماری صورت گرفت. در این پژوهش تیمارهای شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مول در لیتر) در شرایط کنترل شده گلخانه به کار گرفته شد. همچنین تیمارهای سالیسیلیک اسید در چهارسطح (0، 150، 300 و450 قسمت در میلیون) به صورت محلول پاشی برگی صورت گرفت. از آنجایی که در این پژوهش بیشترین افزایش معنی دار سطح برگ و کارایی مصرف آب لحظه ای در تیمار 300 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید دیده شد ، چنین نتیجه گیری شد که بهترین و موثرترین تیمار سالیسیلیک اسید در رزماری تیمار 300 قسمت در میلیون است، در حالی که در آویشن باغی با توجه به اینکه وزن خشک و تر ریشه بیشترین افزایش معنی دار را در تیمار 150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید نشان دادند بهترین تیمار سالیسیلیک اسید 150 قسمت در میلیون بود.با توجه به نتایج ویژگی های بررسی شده در هر دو گیاه، حد تحمل شوری 100 میلی مول در لیتر بود. بهترین تیمار سالیسیلیک اسید در بررسی برهمکنش تیمار های مختلف سالیسیلیک اسید و شوری بر ویژگی های کمی رزماری تیمار150 قسمت در میلیون بود. در حالی که در آویشن باغی تیمار 450 قسمت در میلیون بهترین اثر های بهینه را نشان داد. نتایج بررسی درصد وزنی اسانس در رزماری تفاوت معنی دار نشان نداد، در حالی که در آویشن باغی در تیمار شوری 100 میلی مول در لیتر در بیشترین تیمار سالیسیلیک اسید (450قسمت در میلیون) بیشترین افزایش معنی دار مشاهده شد. در اسانس حاصل از آویشن باغی 44 ترکیب شناسایی شد که 2/99% اسانس را تشکیل می داد. عمده ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس در این گیاه عبارت از تیمول، پاراسیمن، گاما ترپینن و کارواکرول. میزان تیمول (39/6%) و کارواکرول (4/0%) بودند که در تیمار 150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسیدند.این در حالی بود که گاما ترپینن (11/6%) در تیمار 450 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسید.در اسانس رزماری 45 ترکیب شناسایی شد که 97/0% اسانس را تشکیل می داد. عمده ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس در این گیاه عبارت بودند از: آلفا پینن، کامفن، لیمونن، 1و 8 سینئول، کامفور، بورنئول، وربنون و ایزوبورنیل استات. میزان آلفا پینن (18/5%) و کامفن (6/2%) که در تیمار150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسیدند. درحالی که لیمونن (7/0%)، 1و8 سینئول (12/4%)، کامفور (9/4%) در تیمار 450 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و تیمار های مختلف شوری به بیشترین مقدار خود رسیدند.

در این پژوهش تأثیر تغییرات ولتاژ و فرکانس، غلظت نمک و پیش تیمار فراصوت بر پارامترهای استخراج و ویژگی‏های فیزیکی و شیمیایی اسانس استخراجی از گیاه نعناع فلفلی به روش تقطیر مقاومتی بررسی و با روش تقطیر با آب مقایسه گردید. نتایج نشان داد که افزایش ولتاژ و همچنین افزایش غلظت نمک می‏تواند فرایند استخراج را تسریع کند، در حالی که تغییر فرکانس و اعمال پیش تیمار فراصوت تأثیر قابل ملاحظه‏ای بر پارامترهای کنتیکی استخراج نداشت. افزایش بازده تولید اسانس تنها در روش تقطیر مقاومتی با ولتاژ بالا مشاهده شد. چگونگی تخریب ساختار حین استخراج اسانس در روش تقطیر مقاومتی با روش تقطیر با آب متفاوت بود. تمامی اسانس‏های استخراجی دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مشابه بودند. نتایج نشانگر این است که روش تقطیر مقاومتی می‏تواند به عنوان جایگزینی جهت تسریع فرایند استخراج برای روش سنتی استفاده گردد. یافته‏های این پژوهش می‏تواند در بهینه سازی فرایند تقطیر مقاومتی موثر باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.