نام پژوهشگر: احمد قایدی
احمد قایدی ابراهیم عباسی
مدیران شرکتها باید آرم تجاری را به عنوان ابزاری قدرتمند و تاثیر گذار در رابطه با تعهد نشان تجاری مشتری بیش از پیش، در نظر بگیرند، روابط قوی مشتری با نشان تجاری، پیش رانندهای قوی در سرمایه در گردش آینده شرکتهاست که بر عملکرد مالی شرکت و ارزش سهام آن ها تاثیر گذاراست. و از شرکت در برابر تهدیدات رقابتی محافظت میکند لذا مدیران در طراحی و انتخاب آرم تجاری (لوگوبرند) شرکت باید دقت خاصی داشته باشند. این پژوهش نقش آرمهای تجاری(لوگوبرند) را بر عملکرد شرکت را در صنایع لبنی پگاه فارس بررسی نموده که در آن نقش متغیرهای مزایای شباهتی/توضیحی، منافع عملکردی آرم تجاری، گرایشات زیبایی شناسی آرم ، نوع آرم، توسعه برند و تعهد نشان تجاری مشتری را بر عملکرد شرکت بررسی کرده است پرسشنامه بین 384 نمونه از جامعه آماری که شامل کلیه مشتریان و مصرف کنندگان مواد لبنی پگاه فارس در سال(1392)در سطح شهر شیراز میباشد توزیع شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف و ماهیت کاربردی و به لحاظ روش ،پیمایشی می باشد. ابتدا ویژگیهای فردی نمونه آماری نشان داده است و در بخش بعد رابطه بین متغیرها با استفاده از روشهای آمار توصیفی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار حداکثر و حداقل نمره دادههای حاصل از پرسشنامه توصیف میشود. جهت تجزیه وتحلیل دادهها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، آزمون طی دو گروه مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، رتبه بندی فریدمن و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. جهت تجزیه وتحلیل دادهها داده ها از نرم افزار اس پی اس استفاده شده است. نتایج همچنین نشان دهنده تاثیر مثبت همه متغیرها برعملکرد شرکت میباشد. واژگان کلیدی: آرمهای برند( لوگو) ، برند، شرکتهای لبنیاتی، مزایای شباهتی/ توضیحی ، منافع عملکردی آرم تجاری، زیبایی شناسی، توسعه نام تجاری، تعهد نشان تجاری مشتری ،عملکردشرکت
احمد قایدی محمدحسین دهقانی فیروزآبادی
غزل یکی از قالبهای کهن و در عین حال ، زنده نوع غنایی در شعر فارسی است که تقریبا از ابتدای پیدایش تاکنون همواره مورد توجه شاعران فارسی زبان بوده و فراخور هر عصر و دوره ای ، درونمایه های متفاوتی را در خود شاهد بوده است و به تنوع درونمایه آن افزوده شده است. درونمایه ، همان فکر اصلی در یک قطعه شعر یا اثر ادبی است که از سوی نویسنده یا شاعر در پوشش الفاظ بیان می گردد. غزل فارسی نیز به عنوان یک قالب شعری، تا قبل از دوره مشروطه، در برگیرنده دورنمایه های عاطفی ، پند و اندرز ، توصیف طبیعت و مظاهر آن ، و حدیث نفس بوده است. در دوره مشروطه ، به دلیل تحولات سریع اجتماعی -سیاسی ، غزل فارسی نیز همگام با سایر تحولات جامعه ، از لحاظ درونمایه تحول یافت و درونمایه های ملی ، اجتماعی و سیاسی مختلفی چون ستایش وطن، آزادی و تجدد و ... پا به عرصه غزل نهادند. در این عصر چهره معشوق از شکل سنتی تحول یافت و موضوعاتی چون وطن و آزادی ، به عنوان معشوق در کنار معشوق سنتی غزل مطرح شدند.