یکی از مشکلات عمده در حرفه دندانپزشکی وجود نواحی بی دندانی در فکین می باشد. جهت رفع این مشکل پروتزهای دندانی متنوعی پیشنهاد شده اند . یکی از آنها پروتز پارسیل متحرک و اندیکاسیون های خاص خود در نواحی بی دندانی می باشد.به علت معایب این نوع پروتز استفاده از ایمپلنتهای دندانی همراه با پروتز های فیکس مورد تجربه قرار گرفته اند. استفاده از پروتز کنتی لور متکی بر ایمپلنت یکی از این راههاست. در این مطالعه سعی در بررسی نتایج حاصل از استفاده از این نوع پروتزها بر روی دندانهای طبیعی و ایمپلنت و ارزیابی توزیع تنش و تغییر شکل بر روی آنها می باشد. روش انجام مطالعه روش اجزا محدود است . به همین جهت در انجام این تحقیق با تکیه به این روش ، سعی شده است تا با ساده سازی اشکال پیچیده اجزا دندانی و پروتز کانتی لور، مدلهای مناسب طراحی شده و با استفاده از روش اجزا محدود این مدلها تحلیل شوند.