با توجه به ضرورت و اهمیت ساماندهی رودخانه ها همواره استفاده از سازه هایی جهت تثبیت جداره های رودخانه لازم و تعیین شکل و نوع سازه حائز اهمیت فراوان می باشد. یکی از روشهای تثبیت در راستا که دارای عملکرد مناسبی در رودخانه هاست، استفاده از دیواره های آبشکن یا اپی می باشد.آبشکن ها سازه هایی هستند که در عرض رودخانه و از طرف ساحل به سمت محور آن احداث می گردند. آبشکن ها به دو نوع عمده آبشکن های بسته یا نفوذناپذیر و آبشکن های باز یا نفوذ پذیر تقسیم می شوند. آبشکن های بسته معمولا بصورت خاکریزی ، سنگی و یا گابیونی اجرا شده و با انحراف جریان از ساحل بطرف مسیر اصلی رودخانه باعث جلوگیری از تخریب و فرسایش ساحل می گردند. البته تحقیقات نشان داده است که آبشکن های باز نسبت به نوع بسته آن مناسبتر است .دراین بررسی نسبت به آبشکن های باز با استفاده از مدل هیدرولیکی مورد بررسی قرار گرفته است.