در این رساله ، حسامیزی ، یکی از عناصر تصویرساز در شعر صائب مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. حسامیزی از دیرباز در شعر شاعران فارسی زبان به کار رفته است، اما کاربرد آن تا قبل از دوره سبک هندی چندان چشمگیر نیست. در سبک هندی بسیاری از شاعران از جمله بیدل و صائب حسامیزی را به طور گسترده در شعر خویش به کار برده اند.در فصل اول این رساله مباحث نظری حسامیزی عنوان شده است که شامل: تعریف حسامیزی ، حسامیزی ، مجاز یا استعاره ، انواع حسامیزی، ترتیب حواس، حسامیزی در شعر اروپا، مختصری در باره حسامیزی در شعر فارسی ، حسامیزی و موسیقی و حسامیزی و زبانشناسی است. در فصل دوم آماری از بسامد انواع حسامیزی های صائب نشان داده شده و حسامیزی های این شاعر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.بسامد نسبتا بالای حسامیزی در دیوان صائب بیانگر توجه شاعر به این عنصر بلاغی است. صائب از رهگذر این صنعت شعری ، تصویرهایی زیبا و بدیع خلق نموده است که جلوه ای خاص به شعرش بخشیده است.