نفت سفید و گازوئیل دو ترکیب مهم از دسته ترکیبات نفتی هستند که به عنوان سوخت در جای جای کره زمین استفاده می شوند. هیدروکربن های نفتی از مهمترین آلاینده های آلی محیط زیست می باشند که به دلیل خصوصیات سمی آن ها، سرطان زایی و ایجاد تغییرات جهش زایی، نگرانی های زیادی نسبت به وجود آن ها در طبیعت وجود دارد. با رشد گیاهان در خاک های آلوده به ترکیبات نفتی، این آلودگی ها از طریق گیاهان وارد زنجیره غذایی شده و تهدیدی برای سلامتی موجودات زنده و انسان تلقی می شوند. برای حذف آلودگی های نفتی از محیط امروزه به روش گیاه پالایی که خود یک روش زیستی است توجه زیادی شده است. هدف از این تحقیق بررسی توانایی گیاه پالایی دو گونه salicornia europaea وsalicornia persica در محیط های آلوده به دو ترکیب نفت سفید وگازوئیل بود. در این آزمایش پس از رسیدن ارتفاع گیاهان به حدود 10 سانتی متر، گلدان ها به گروه های 3 گلدانی (هر تیمار، 3 تکرار) تقسیم شدند. سپس هر هفته 1 بار به آن ها تیمارهای 0، 1، 2، 4و 8 درصد نفت سفید و گازوئیل به طور جداگانه و بر مبنای وزن خشک پرلیت گلدان اضافه شد. سپس فاکتورهای مختلف مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی آن ها اندازه گیری شد. در این تحقیق محتوای کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید، پرولین و قند های محلول سنجیده شد، همچنین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز و آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز و محتوای پراکسید هیدروژن و میزان مالون دی آلدهید نیز اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که میزان طول ساقه دو گونه با افزایش میزان غلظت های مختلف نفت سفید و گازوئیل کاهش پیدا کرد. اما، میزان کاهش طول ساقه در گونه s. europaea کمتر بود و طول ریشه در هر دو گونه در غلظت های بالا افزایش پیدا کرد. میزان افزایش در گونه s. europaea بیشتر بود. این گونه توانست با کاهش کمتر میزان طول ساقه و افزایش بیشتر طول ریشه نسبت به تنش کم آبی ناشی از حضور ترکیبات نفتی در محیط مقابله کند. میزان وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه گیاهان نیز روندی کاهشی داشت، ولی گونه s. europaea مقاوم تر بود. روند کاهشی که در میزان رشد گیاهان مشاهده شد می تواند به دلیل اثرات منفی ترکیبات نفتی بر فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان باشد. در طول تنش ترکیبات نفتی، کاهش میزان آب گیاه می تواند با اثر بر فرآیندهای حیاتی نظیر فتوسنتز، تنفس و تعرق منجر به کاهش رشد گیاه گردد. افزایش غلظت نفت سفید و گازوئیل در محیط رشد گیاهان، محتوای اسمولیت پرولین را در دو گونه افزایش داد ولی این افزایش در گونه s. europaea بسیار چشمگیر بود. بنابراین به نظر می-رسد این گونه برای مقابله با اختلالات فیزیولوژیکی و کمبود آب ناشی از ترکیبات نفتی، سنتز و تجمع پرولین را افزایش داده است. میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر آنزیم پراکسیداز و آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در دو گونه افزایش یافت. ولی در گونه مقاوم s. europaea درغلظت های بالای نفت سفید و گازوئیل این افزایش معنی دار بود. بنابراین این گونه احتمالاً با افزایش میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان خود خصوصاً آنزیم پراکسیداز، بر تنش اکسیداتیو ناشی از ترکیبات نفتی غلبه کرد. آنزیم های آنتی اکسیدان در حفظ تعادل سلول های گیاه نقش بسیار مهمی را از طریق واکنش مستقیم با انواع اکسیژن فعال و کاهش شدت استرس اکسیداتیو ایفا می کنند. در کل نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که گونه salicornia europaeaنسبت به ترکیبات نفتی (نفت سفید و گازوئیل) گونه ای مقاوم تر است و می تواند در گیاه پالایی ترکیبات نفتی نقش مهمی داشته باشد.

تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات اسید آبسیزیک در حین تنش شوری و خشکی بر روی فاکتورهای مورفو-فیزیولوژیکی از جمله محتوای پروتئین، فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی و فعالیت آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی، محتوای پرولین، کربوهیدرات های مختلف، مالون دی آلدهید و دیگر آلدئیدها، پراکسید هیدروژن، فنل کل و عناصر مختلف در ریشه ها و ساقه های گیاه سالیکورنیا پرسیکا صورت گرفت. مطالعه در دوره رویشی و در شرایط گلخانه انجام شد. تنش شوری با تیمارهای نمکی معادل 200، 600 میلی مولار کلرید سدیم و کلرید کلسیم صورت گرفت و سپس تیمار اسید آبسیزیک اعمال شد. همچنین تنش خشکی با قطع آبیاری انجام گردید. نمونه گیری در روز سوم و ششم در حین تنش(شوری، خشکی) و تیمار اسید آبسیزیک انجام شد. مقایسه گیاهان شاهد با گیاهان تحت تنش شوری نشان داد با افزایش غلظت شوری بویژه کلرید کلسیم کاهش طول ساقه دیده می شود. در خصوص تنش خشکی افزایش خشکی در هر دو روز کاهش رشد بخش هوایی را در پی داشت. برخلاف بخش هوایی در اکثر موارد تنش شوری و خشکی کاهشی در طول ریشه مشاهده نگردید و حتی در مواردی افزایش نیز دیده شد. همچنین محتوای نسبی آب در هر دو تنش کاهش یافت. این کاهش محتوای نسبی آب در تنش خشکی بیشتر از تنش شوری می باشد. تیمار گیاهان تحت تنش با اسید آبسیزیک در ریشه در تنش شوری و خشکی در هر دو غلظت فیتوهورمون اثر مثبت داشت در حالیکه اثر مثبت در ساقه فقط در تنش خشکی و در غلظت یک صدم میلی مولار اسید آبسیزیک مشاهده گردید و در تنش شوری اثر منفی داشت. در ضمن در مورد محتوای نسبی آب، تیمار گیاهان تحت تنش با اسید آبسیزیک در تمامی موارد اثر افزایشی داشت. اگرچه محتوای پروتئین و آنتی اکسیدانهای آنزیمی(کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز) تحت هر دو تنش افزایش می یابد. اما در گیاهان تحت تنش تیمارشده با اسید آبسیزیک، این افزایش مشهود تر می باشد. محتوای پرولین، کربوهیدرات های مختلف، کاروتنوئیدها و مالون دی آلدهید تحت تنش افزایش می یابد. محتوای این ترکیبات با تیمار اسید آبسیزیک افزایش بیشتری نسبت به گیاهان تحت تنش به تنهایی داشت. همچنین محتوای پراکسید هیدروژن طی هر دو تنش افزایش کمی نشان داد و تیمار اسید آبسیزیک باعث کاهش این فاکتور گردید. کاهش معنی دار کلروفیل a و b تحت هر دو نوع تنش مشاهده شد و این کاهش در تنش کلرید کلسیم نسبت به کلرید سدیم مشهودتر می باشد. افزایش غلظت عنصر سدیم بویژه در حین تنش کلرید سدیم در شوری 200 میلی مولار مشاهده گردید و تغییرات غلظت عناصر در حین هر دو تنش و تیمار اسید آبسیزیک پاسخ های متنوعی را ایجاد نمود.

چکیده ندارد.

سویا از تیره ‏‎fabaceae‎‏ و اسم علمی آن ‏‎glycine max l.‎‏ می باشد . این گیاه بومی شرق آسیا است .سویا به دو منظور اصلی غذایی و صنعتی کشت می شود:1)استفاده از روغن.2)استفاده از پروتئین. دانه های خشک سویا 14 تا 20درصد روغن، 30تا 40درصد پروتئین دارا می باشد. روغن سویا غنی از اسیدهای چرب غیراشباع بوده و به مقدار زیاد جهت تهیه روغن خوراکی استفاده می شود.پروتئین سویا در تغذیه دام و انسان کاربرد دارد. پروتئین سویا سرشار از اسیدهای آمینه ضروری بوده ، اما از نظر اسیدآمینه متیونین و تریپتوفان ضعیف می باشد. ولی به مقدار زیاد اسیدآمینه لیزین دارد. همچنین از گیاه سویا می توان بعنوان مرتع ، علوفه خشک، سیلو، کود سبز و یا علوفه تازه استفاده کرد.پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر غلظتهای مختلف ‏‎nacl‎‏بر روی میزان رشد و تغییرات کمی و کیفی اسیدهای چرب ، پروتئین کل، پرولین و قندهای محلول و غیرمحلول سنتز شده توسط کالوس های سویای حاصل از قطعات جدا کشت محور زیر لپه چند رقم سویا در محیط کشت ‏‎ms‎‏ انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان دادند که تیمارهای مختلف هورمونی از نظر غلظت و نیز روشنایی و تاریکی ، اثرات متفاوتی بر روی رشد و اندامزایی و ظاهر کالوس ها داشت، بطوریکه بعضی از تیمارها واجد رشد بسیار خوب و بعضی از آنها علائم نکروزه شدن و در بعضی از تیمارها ریشه زایی مشاهده شد.