گسترش روزافزون شهرنشینی و توسعه صنعتی در مناطق مختلف کشور دسترسی به منابع آب جهت تامین نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی این مناطق را با توجه به خشک بودن بخش وسیعی از کشور با مشکل مواجه می کند. به منظور حل این معضل روشهای مختلفی از سوی متخصصین و سیاست گذاران اتخاذ می گردد که یکی از این روشها انتقال آب از مناطق دور دست به مراکز مصرف جهت رفع این نیازها می باشد اجرای خطوط انتقال آب و سایر تاسیسات آبرسانی هزینه های نسبتا زیاد و بار مالی سنگینی را بر دولت تحمیل می کند لذا بهره برداری صحیح از اینگونه تاسیسات از اهمیت زیادی برخوردار می باشد استفاده مناسب از طرحهای یادشده می تواند علاوه بر کاهش هزینه های بهره برداری ، افزایش رضایت پرسنل بهره بردار، کاهش میزان تعمیرات و بهبود بهره وری را به دنبال داشته باشد. در این ارتباط پارامترهای نیروی انسانی و هزینه های بهره برداری و نگهداری به منظور انتخاب روش بهینه مورد توجه قرار گرفته است مطالعه تطبیقی در خصوص شیوه های مختلف بهره برداری و نگهداری در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه و همچنین نحوه بهره برداری از خطوط انتقال آب بزرگ در سطح کشور صورت گرفته و از میان روشهای مختلف خصوصی سازی چند روش که به لحاظ کاربردی در این صنعت بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند انتخاب و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است که این روش ها شامل روش قراردادهای اجاره، روش پیمان مدیریت، روش قراردادهای خدماتی و روش بهره برداری دولتی می باشند.