نام پژوهشگر: فرشته غلامعلی مجدآبادی

قبله و فلسفه آن در اسلام و ادیان (اهل کتاب و غیر اهل کتاب)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1377
  فرشته غلامعلی مجدآبادی   احمد بهشتی

هر دینی خود را بطور مستقیم از طریق نمادهایی معرفی می کند.قبله نمادی از ادیان الهی است که از طریق آن دین معرفی می گردد و به ماورای خود اشاره می کند .لذا تنها بر معنای ظاهریش حمل نمی شود. موضوع قبله تشریع شریعت های الهی است.هر طایفه ای قبله ای دارد که خداوند آنرا مشخص کرده است.اهمیت قبله به قدری است که اصولا پذیرش دین آن قبله . در لغت قبله اسم عمل است بر وزن فعله که بر هیات فعل دلالت دارد. پس قبله به طرز ایستادن و روبرو شدن با چیزی که با حضور ذهن انجام گیرد، گویند و چون عبادت ما رو به مکانی که خداوند به عنوان قبله تشریع فرموده ، باید با حضور ذهن و دل صورت گیرد ، از اسم این عمل اسم مکان قصد می گردد و مکانی را قبله گویند به اعتبار اینکه مورد اقبال و توجه قرار می گیرد و ‏‎"‎‏ما‏‎‎‏یقبل الیه ‏‎"‎‏ است.قبله با علوم دیگر ارتباط پیدا می کند لذا از علوم ریاضی، هندسه، جغرافیا و هیات برای شناخت جهت قبله می توان بهره برد. همچنین قبله در علم معماری تاثیر می گذارد بنابراین کشورهای اسلامی که قبله ای واحد دارند ، معماری شهرهایشان بسیار نزدیک است.