احسان به معنای انجام دادن عمل نیک است که در قرآن کریم از جایگاه خاصی برخوردار است. گاه احسان فردی مطرح بوده که همان احسان به نفس است و شامل اطاعت از دستورات الهی و انجام اعمال صالح و خودداری از گناهان و معاصی است. و گاه احسان اجتماعی مطرح است که شامل بخششهای مادی و معنوی و رسانیدن خیر و نیکی به دیگران است. لازم به ذکر است که هر احسانی مورد قبول خداوند متعال واقع نمی شود، بلکه تنها در مواردی که انگیزه و هدف از انجام احسان ، الهی بوده و در کمال اخلاص صورت گیرد، مورد پذیرش درگاه احدیت واقع خواهد شد. احسان مانند هر عمل دیگری، آثار و تبعاتی در دنیا و آخرت به همراه دارد و عمل به آن، سبب رسیدن به فلاح و رستگاری فرد و جامعه خواهد شد.