مطالعه انجام شده در باره عملکرد یکساله بخش نوزادان بیمارستان باهنر(1375) و تاثیر آن در کاهش مرگ و میر نوزادان نسبت به سال قبل از آن (1374) از آن می باشد . نتایج نشان داد که نیاز به انتقال و نیز میزان مرگ و میر با وزن و آپگار زمان تولد، تعداد و سن حاملگی رابطه معنی داری دارد.اما با نوع زایمان و جنس رابطه معنی داری ندارد. در ضمن مقایسه مرگ و میر نوزادان طی دو سال فوق و رابطه میزان مرگ و میر با متغیرهای مختلف نشان داد که بطورکلی میزان مرگ و میر در گروههای مشابه طی دو سال فوق در بین نوزادانی که طی سال 1374 منتقل شده اند بیشتر بوده که می توان آن را به عدم تشخیص زودرس بیماری و شروع درمان و نیز ایجاد عوارض تهدیدکننده حیات نسبت داد که با انتقال تحت شرایط غیراستاندارد روی می دهد.

ارزیابی قبل از عمل و آمادگی روانی بیمار از ارکان بیهوشی است که جز در موارد خاص، جهت نیل به انی هدف نیاز به تجویز داروهایی تحت عنوان پیش دارو می باشد. کودکان به علت وابستگی زیاد به والدین از جمله کسانی هستند که حتما باید قبل از قرار گرفتن روی تخت عمل، پیش دارو جهت کم شدن ترس و اضطراب به آنها تجویز شود. تاکنون داروهای مختلفی را به این منظور به کودکان تجویز کرده اند که بعضا ناخواسته نیز داشته اند لذا با توجه به حساسیت این گروه سنی، جا دارد مطالعات در مورد کم عارضه ترین و موثرترین داروها انجام شود. میدازولام یک بنزودیازپین محلول در آب می باشد که سریع اثر می کند و طول مدت اثرش کوتاه است و می تواند برای این مهم استفاده شود. هدف کلی از این تحقیق ارزیابی نتایج حاصل از کاربرد میدازولام نازال بعنوان پیش داروی قبل از بیهوشی در کودکان 6-2 ساله بوده است. این مطالعه اینده نگر و بطور تصادفی بوده و طی ان 100 کودک سالم 6-2 ساله که ‏‎asa1‎‏ داشته و کاندید عمل جراحی بوده اند به دو گروه 50 نفره تقسیم گردیدند. در گروه اول چند قطره نرمال سالین و گروه دوم 2/0 میلی گرم بر کیلوگرم میدازولام 20 دقیقه قبل از القا بیهوشی از طریق بینی دریافت کردند. میانگین سن کودکان در گروه یک (نرمال سالین) 6/1+-16/4 و در گروه دوم 5/1+-16/4 بوده ‏‎(p.value=0/95)‎‏-64% کودکان گروه نرمال سالین پسر و 36% دختر بودند. 62% کودکان گروه میدازولام پسر و 38% دختر بودند. بیست دقیقه پس از تجویز دارو در هنگام جدایی از والدین در گروه میدازولام 68% آرام و هوشیار و در گروه نرمال سالین 14% آرام و هوشیار بودند. ‏‎(p.value=0/00)‎‏ و در هنگام القا بیهوشی گروه میدازولام همکاری بیشتری نسبت به گروه نرمال سالین داشتند. ‏‎‎‏(72% در مقایسه با 14%، ‏‎p.value=0/00‎‏)در این تحقیق مدت زمان ریکاوری بیمار بدنبال استفاده از میدازولام نسبت به نرمال سالین طولانی تر بوده است. ‏‎(p>0/5)‎‏ سایر عوارض (تهوع و استفراغ و اسپاسم) در هر دو گروه موردی مشاهده نشد. در هر دو گروه هم متوسط تعداد تنفس و هم متوسط تعداد ضربان قلب نسبت به قبل از تجویز دارو افزایش یا کاهش قابل ملاحظه ای از نظر کلینیکی نداشتند. با توجه به بررسیهای انجام شده می توان نتیجه گرفت که:میدازول نازال به دلیل خاصیت ضد اضطراب و آرام بخشی آن در زمان قبل از عمل و هنگام القا بیهوشی و بی خطر بودن آن از نظر تنفسی، یک داروی مفید، موثر و بدون عارضه مهم درکودکان 6-2 سال بعنوان پیش داروی بیهوشی می باشد.