بعد از بررسی آثار نگارگری در ایران، هند، عثمانی و همچنین تطبیق آثار مذهبی با یکدیگر به این نتیجه می رسیم که نگارگری در ایران در اوج و شکوفایی به سر می برده است. و هنرمند ایرانی توانسته است تاثیر خود را بر روی نگارگری هند و عثمانی بگذارد. و هدف او از نگارگری بازنمایی دنیای باقی و عبور از ظواهر فانی بود.