در این پژوهش ، تقویت و افزایش بار بحرانی اعضا فشاری با شرایط تکیه گاهی دو سر مفصل تحت بار فشاری مورد بررسی قرار می گیرد، همانند اعضا فشاری که در اجزای مکانیکی، بخصوص در سیستمهای رباتیک و سازه های هوا و فضا بکار می روند. با توجه به اینکه در سیستمهای ذکر شده فوق و نظایر آنها کمینه کردن وزن سازه از مسائل اساسی طراحی می باشد، چرا که با این عمل انرژی مصرفی نیز متناسب با آن کاهش می یابد، به همین دلیل عضو فشاری توخالی و پره ها با مقطع متغیر در طول عضو فشاری در نظر گرفته شده اند.