هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه¬ی هوش هیجانی و مشکلات بین¬فردی در دانش آموزان تیزهوش بود. بدین منظور از بین کلیه¬ی دانش آموزان مدارس پرورش استعداد¬های درخشان شهرستان شیراز 181 دانش آموز(90 دختر و 91 پسر) به روش نمونه گیری خوشه¬ای انتخاب شدند و توسط پرسش نامه هوش هیجانی بار-آن(1997) و پرسش نامه مشکلات بین¬فردی کیم، پیلکونز و بارکهام(1997) مورد ارزیابی قرار گرفتند. پاسخگویی به پرسش¬های پژوهش از طریق محاسبه ضرایب همبستگی گشتاوری پیرسون بین متغیر¬ها و تحلیل رگرسیون چند گانه به شیوه¬ی همزمان صورت گرفت. نتایج بیانگر آن بود که بین اکثر ابعاد هوش هیجانی و مشکلات بین فردی رابطه¬ی منفی وجود دارد. همچنین ابعاد مختلف هوش هیجانی برخی از جنبه-های مشکلات بین فردی را مورد پیش بینی قرار دادند. در مجموع، بر اساس یافته¬های پژوهش حاضر می¬توان نتیجه گرفت که فزونی هوش هیجانی با کاهش مشکلات بین فردی همراه است و روابط اجتماعی و بین فردی با برخورداری از هوش هیجانی بهبود می¬یابد.