کانسار آهن چاه گز در نزدیکی روستای زریگان در منطقه بافق و در 55درجه و 29دقیقه شرق و 32درجه و 8دقیقه شمال به فاصله 43 کیلومتری شمال معدن چغارت قرار دارد. سنگ میزبان کانسار سنگهای سری ریزو متعلق به اینفرا کامبرین می باشد. در این تحقیق مطالعه پتروگرافی ، مینرالوگرافی و ژئوشیمی مقایسه ای کانسار انجام شده و یک مدل ژنزی ارائه گردیده است . نمونه ها از مغزه های جمع آوری شده در زمان اکتشاف به دست آمدند. سنگ میزبان کانسار سنگهای سری ریزو متعلق به اینفراکامبرین می باشد. سنگهای نفوذی منطقه براساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی شامل گرانیت، دیوریت، گرانودیوریت و گابرو و دایکها( با ترکیب سینیتی ، دیابازی ، گرانیت پورفیری و پلاژیوپورفیری) می باشد. سنگهای آتشفشانی شامل ریولیت ، کراتوفیر، آندزیت، داسیت و فلسیت می باشد. کانتن مرز تماس واضحی با سنگ اطراف نشان می دهد . گذشته از این موارد مگنتیت رخنمون دایک مانند و اشکال انشعابی و رگه ای در سنگهای میزبان نشان می دهد. در بررسی ژئو شیمیایی ، کانسار آهن چاه گز از لحاظ غنی شدگی برخی عناصر نسبت به ال لاکو شیلی تشابه خوبی با کانسارهای آهن ماگمایی دارد. بررسی عناصر نادر خاکی آپاتیت چاه گز بیانگر تشابه تشکیل آپاتیت چاه گز با آپاتیت کربناتیت و سنگهای اولترامافیک آلکالن ( شرایط آذرین) بوده است . در پایان چنین استنباط می شود که کافت در پرکامبرین پسین منجر به ایجاد ماگما( احتمالا از گوشته غربی و غنی از فلز) گشته است . این ماگما متحمل تفریق بلوری نزدیک سطح شده است .فرآیند تشکیل کانسار و سنگهای آذرین منطقه مشابه بوده است . کانسار و سنگهای آذرین منطقه احتمالا پس از تشکیل تحت تاثیر فرآیند دگرسانی و آبشویی گرمابی قرار گرفته اند.