همکاری بین شرکتها، موجب ایجاد شبکه هایی بین آنها می شود که تاثیرات استراتژیکی غیرقابل انکاری برآنها می گذارد . در روشهای قبلی تحلیل و تدوین استراتژی ، بدون درنظرگرفتن این موضوع ، شرکتها به عنوان نهادهای منفرد در مقابل یک محیط در نظر گرفته می شدند. در متدولوژی ارائه شده در این تحقیق ، تحلیل و تدوین استراتژیهای یک صنعت با تکیه بر ابعاد شبکه ای و ویژگیهایی که به طور متناظر برای شبکه های اجتماعی در نظر گرفته می شود، صورت می گیرد و برای اینکار از روش مدلسازی پویایی سیستمی و بهینه سازی پویا بهره گرفته شده است . دیدگاه سیستمی این متدولوژی سبب می شود که بتوان با آن ، دیگر ابعاد استراتژیک یک صنعت را هم در نظر گرفت. علاوه براین همانطور که در باره سازمانهای یادگیرنده گفته می شود، به کارگیری مدل سیستمی ، به یادگیری در سطح صنعت نیز کمک می کند. در این تحقیق ، به کار گیری متدولوژی مزبور برای صنعت خودروسازی ایران نشان داده شده است .