دراین پایان نامه با استفاده از روش هزینه منابع داخلی به بررسی مزیت نسبی در بخش کشاورزی در 4 زیربخش زراعت ، دامپروری و شکار ، جنگلداری وماهیگیری در دو سال 1372 و 1367 پرداخته شده است . برای دستیابی به این هدف از تکنیک داده - ستانده و برنامه ریزی خطی که نتیجه آن دستیابی به برنامه ای هماهنگ و بهینه به منظور تخصیص منابع است ، استفاده کرده ایم. هزینه منابع داخلی تحت دو سناریو : 1 - قیمت جهانی براساس نرخ ارزهای غیررسمی ، صادراتی و موزون 2 - متوسط ارزش هر واحد صادراتی مورد محاسبه قرار گرفته است. مجموعه نتایج حاصل از سناریوی اول حاکی از اولویت زیربخشهای کشاورزی در دو سال مورد نظر به ترتیب ماهیگیری ، زراعت ، دامپروری و شکار و جنگلداری است . این اولویت بندی توسط نتایج حاصل از سناریوی دوم در سال 1367 بطور کامل و در سال 1372 تا حدود زیادی تایید می شود.