مهمترین یافته های نظری تحقیق به شرح زیر است : 1 - طرح یک مفهوم جدید جهانی در ایران ( تاکید بر فرایند مشارکتی و مردم سالار در نظام اداره شهر ). 2 - ارائه دیدی همه جانبه و جامع در زمینه بررسی نظام برنامه ریزی و مدیریت توسعه شهری ایران . 3 - تاکید بر عوامل غیرکالبدی در نظام کنترل و هدایت توسعه شهری ایران . 4 - ایجاد سطح تازه ای از شیوه های بررسی نظام شهرسازی در ایران ( تاکید بر اصلاحات از درون و بیرون ) . در نهایت به منظور گذار از حکومت شهری به حاکمیت شهری در ایران ، راهبردها و سیاست هایی پیشنهاد شده است . راهبرد اصلی پیشنهادی ، تقویت عرصه عمومی در فرآیند کنترل و هدایت توسعه شهری است .