بسیاری از روانشناسان و روانکاوان علل رفتارهای انحرافی را بر حسب نقص شخصیت فرد کجرو توجیه و تبیین می کنند و بر این باورند که برخی از گونه های شخصیت بیشتر از گونه های دیگر گرایش به تبهکاری و ارتکاب جرم دارند. در واقع آنان کژرفتاریها را پیش از آن که به ژنهای غیر عادی یا کروموزومهای اضافی نسبت دهند به تجربه های تلخ دوران کودکی که معلول روابط ناسالم بین فرد و محیط اجتماعی او است نسبت می دهند . سعی ما نیز در این رساله احراز رابطه علیت بین جرم و عوامل روانی است تا بزهکاری برخوردی علمی داشته باشیم . لذا ما در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو گروه عادی و بزهکار را انتخاب و پس از سنجش شخصیت آنها بوسیله تست ‏‎mmpi‎‏ با استفاده از ‏‎t‎‏ مستقل میانگین هر یک از میزانهای افراد عادی را با همان میزان در افراد بزهکار مقایسه و فرضیه های زیر ثابت گردید.