در دوره حکومت امویان قیامهای متعددی رخ داد . برخی از این قیامها دارای ماهیت ویژه ای بودند که ابعاد فکری و عقیدتی آنها را مبهم و تیره ساخت و وجوه مذهبی آنها را کم رنگ نمود. این حرکتها که عمدتا با نام رهبران خود مشهور هستند ، افراد و گروههای مختلفی را جذب کردند و اهداف و آرمانهای متنوعی را مطرح نمودند . رهبریت اشرافی و تنوع و ترکیب نامتجانس قیام گران بعلاوه ماهیت و عملکرد دشمنان آنها به گونه ای بود که همه این قیامها ، به رغم پیروزیهای اولیه ، به ناکامی و شکست دچار شدند.یکی از بارزترین این قیامها ، قیام عبدالرحمن بن محمد ین اشعث بود. پایان نامه حاضر ضمن مطالعه فرآیند این حرکت ، عناصر اساسی آن را با موارد مشابه در قیامهای یزیدبن مهلب ، عبدالله بن زیبر و مختار مقایسه می کند. محتوای پایان نامه شامل مطالب زیر است : در مقدمه پیرامون انتخاب موضوع ، تعریف مساله و بیان سوالهای اصلی تحقیق ، سابقه و ضرورت انجام تحقیق و معرفی منابع نکاتی آورده شد. فصل اول به مطالعه فرآیند سه قیام یزیدبن مهلب و عبدالله بن زیبر و مختار بن ابی عبید اختصاص یافته است . در این فصل به کلیات و روند عمومی این قیامها پرداخته شد. فصل دوم ضمن مطالعه قیام عبدالرحمن بن محمدبن اشعث به تحلیل عناصر اساسی این قیام می پردازد. فصل سوم عناصر اصلی و اساسی سه قیام با موارد مشابه در قیام ابن اشعث مقایسه می شوند. در آخر نتیجه و حاصل مطالعه آورده می شود.