با توجه به جایگاه و اهمیت نماز در تمامی شرایع و ادیان و خصوصا جایگاه رفیع آن در دین مبین اسلام و توجه و عنایت اسلام نسبت به آن و بخصوص بیان آن با واژه اقامه در سراسر قرآن ، بر این عقیده ایم که بین خواندن نماز و اقامه آن تفاوت وجود دارد ، هر کجا در قرآن و روایات امر به اقامه شده است ، ناظر به شرایط و مقدماتی است که در صورت عدم تحقق آنها ، نماز به معنای واقعی خود اقامه نمی گردد و هر چه بیشتر به آداب و شروط اقامه نماز جامه عمل پوشیده شود ، آثار و برکات بیشتری از نماز در جامعه مشاهده می شود. با تدبر در آیات و روایات و تتبع در منابع و تفاسیر ، این فرضیه ثابت گردید که خواندن نماز ، آداب و شروط و مقدماتی دارد که در توضیح المسائل و رساله های عملیه بیان گردیده است ، و اقامه نماز دارای آداب ، شروط و مقدماتی است که در این نوشته به برخی از آنها پرداخته شده است . اقامه نماز علاوه بر تلاش همه جانبه در انجام تکالیف الهی که خواندن نماز است ، سعی و تلاش مضاعف بر ترویج فرهنگ نماز در جامعه ، تشویق و تحریص دیگران به این امر ، مداومت و تواصی به آن و در یک کلمه عینیت بخشیدن به مفاهیم بلند نماز است .