با توجه به اهمیت ویژه ای که خصوصی سازی و واگذاری بنگاههای دولتی طی سالهای اخیر در سیاستگذاری های دولت داشته است ، بررسی عملکرد خصوصی سازی در کشور، مقایسه آن با تجربیات سایر کشورها و ارائه راه حلهایی برای بهبود این فرآیند ، توجه ویژه ای می طلبد. در این پایان نامه ، ضمن بررسی مشکلات موجود در خصوصی سازی و واگذاری شرکتهای دولتی ، مروری بر روشهای مختلف واگذاری می شود و ضمن ذکر مزایا و معایب هریک از روشها و زمینه های کاربرد آنها، بررسی دو روش واگذاری مدیریت بنگاههای دولتی و واگذاری از طریق مذاکره با گروه های خاص مورد توجه قرار می گیرد. در این راستا و برای تبیین برخی ازمشکلات مطرح در دو روش فوق الذکر ، از چارچوب تئوری مساله کارگزار - کارفرما استفاده شده است و با استفاده از مدلی که طراحی می شود ، نشان داده می شود که تئوری قرارداد بهینه می تواند راه حل مناسبی برای برخی از این مشکلات باشد و نتایج حاصل شده، منطبق برتئوری هستند. از جمله نتایج مدل طراحی شده اینست که در صورت بهبود شرایط محیطی واگذاری شرکتهای دولتی ، هر چند دولت به عنوان دستگاه واگذار کننده باید پرداخت انگیزشی بیشتری به دریافت کننده بنگاه انجام دهد، اما این عمل باعث موفقیت بیشتر دولت در رسیدن به اهدافش می شود. در انتها نیز الگویی برای محاسبه و کاربرد عملی مدل ارائه می شود . در این الگو از آمار بنگاههای سازمان بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است و با فرض وجود قرارداد بهینه در پرداخت های انگیزشی به مدیران این بنگاهها، تخمینی از کمیت های بهینه قرارداد در روش واگذاری مدیریت بنگاههای دولتی داده می شود.