بطور سنتی موسسات تجاری قوانین مالیاتی ( قوانین ) را بر مبنای محاسبات حسابداری قرار داده و به تبع آن استفاده کنندگان از صورتهای مالی ارقام محاسبه شده تحت قوانین مزبور را مبنای تصمیم گیری های اقتصادی قرار می دادند. هم اکنون ( از سال 1378 ) که استفاده از اصول پذیرفته شده حسابداری (اصول ) در تهیه و گزارشگری صورتهای مالی الزام قانونی پیدا کرده ، طبیعتا اطلاعات مالی محاسبه شده بر مبنای اصول جایگزین ارقام محاسبه شده براساس قوانین گردیده است . بدیهی است جایگزینی اصول پذیرفته شده با قوانین مالیاتی در مواردیکه این دو روش محاسبه منطبق می باشند منجر به مشکلی در گزارشگری نمی گردد. لیکن ، در موارد افتراق ، اطلاعات مرتبط با محاسبات بر مبنای قوانین مالیاتی گزارش نخواهد گردید. اکثر موارد افتراق اصول و قوانین منتهی به اندازه گیری های متفاوت می شود که منجر به اختلاف در سود حسابداری و سود مشمول مالیات می گردد. همانطور که می دانیم سود بعنوان مهمترین شاخص جهت تصمیم گیری همواره مورد توجه خاص تصمیم گیرندگان اقتصادی بوده است . با توجه به نیازهای اطلاعاتی تصمیم گیرندگان سود حسابداری گزارش شده در گزارشات سالیانه مالی واحدهای اقتصادی نمی تواند به تنهایی پاسخگوی کلیه نیازهای اطلاعاتی آنها باشد. از اینرو به نظر می رسد وجود نوعی گزارش مالی مکمل که شامل اطلاعات تطبیقی سود حسابداری و درآمد مشمول مالیات باشد می تواند جهت تصمیم گیری بهتر استفاده کنندگان از صورتهای مالی موثر واقع شود. لذا این تحقیق بررسی لزوم گزارشگری موارد افتراق محاسبات بر مبنای قانون مالیاتهای مستقیم و رهنمود های حسابداری را هدف خود قرار داده و در پی آن است که بررسی نماید آیا از نظر تصمیم گیرندگان اقتصادی افشا اطلاعات محاسبه شده بر مبنای قوانین مالیاتی ضروری می باشد یا خیر.