نام پژوهشگر: موسی الرضا رضایی شرف
موسی الرضا رضایی شرف امیرحسین فخاری
قراردادهای تجارتی ، به قراردادهایی گفته می شود که بین تجار و بین شرکتهای تجارتی در امور مختلفه بازرگانی بسته می شود و مورد قبول آنها می باشد حق العمل کاری یکی از انواع قراردادهای تجارتی است که یک نوع از مصادیق نمایندگی تجارتی ، محسوب می شود. بنابراین حق العمل کاری قراردادی است که به مقتضای آن شخصی به عنوان نماینده تحت نام خویش ، اقدام به تصرفات قانونی به حساب موکل (آمر) خود می کند، و در مقابل خدماتی که ارائه می دهد از اصیل حق العمل دریافت می کند، و در مقابل خدماتی که ارائه می دهد از اصیل حق العمل دریافت می کند. قانون تجارتی ایران در ماده 357 تعریفی از حق العمل کاری به عمل آورده و قانون تجارت فرانسه در ماده 94 خود این کار نموده است . بنابراین قانون تجارت هیچ گونه شرطی برای مبادرت به حق العمل کاری در نظر نگرفته و هرکسی که اهلیت تاجر بودن را دارا باشد ، می تواند به حق العمل کاری مبادرت ورزد. حق العمل کاری مانند دیگر قراردادها از قواعد عمومی قراردادها استفاده می کنند و در انعقاد و انحلال تابع آن قراردادها هستند.