پارگی مینیسک به عنوان یک عامل اصلی اختلالات درونی زانو یک موضوع قابل بحث است و آن را به علت پیامدهای مختلف از جمله ضایعات اضمحلالی زانو باید مورد بررسی قرار داد. تشخیص پارگی مینیسک به روشهای مختلف از جمله معاینهء آرتروگرافی آرتروسکوپی انجام میشود. بهترین و صحیح ترین وسیلهء تشخیصی آرتروسکوپی می باشد. آرتروگرافی به عنوان یک روش تشخیصی ضعیف عمل نموده و کم کم در الگوریتم تشخیصی پارگی سنگ حذف می شود. معاینهء فیزیکی همچنان به عنوان یک فاکتور مهم در تشخیص و به عنوان مکمل روشهای تشخیصی از اهمیت زیادی برخوردار است . صحت تشخیصی در مطالعات مختلف متفاوت می باشد. در این تحقیق روی 30 بیمار صحت تشخیصی آرتروگرافی برای مینیسک داخلی 60 درصد و برای مینیسک خارجی 80 درصد و صحت تشخیص بالینی 70 درصد برای مینیسک داخلی و 86 درصد برای مینیسک خارجی بود. میانگین سنی 27/53 و زانوی چپ بیشتر از زانوی راست گرفتار بود. پارگی مینیسک داخلی 2/1 برابر مینیسک خارجی بود. نتیجه کلی اینکه آرتروگرافی با توجه به صحت پائین و نیمه تهاجمی بودن می تواند با آرتروسکوپی تشخیصی جایگزین شود.