هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تاثیرات برنامههای تمرینی قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی از این تمرینات بر عملکرد مکانیکی مفص زانو هنگام اجرای تکنیک فرود بود تعداد 63 نفر از دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند آزمودنیها بر اساس اندازههای آنتروپومتریک، متغیرهای عملکرد عضلانی هنگام اجرای تکنیک فرود )پیش آزمون(، و آزمون 1rm به سه گروه تمرینی قدرت، پلایومتریک و ترکیبی تقسیم گردیدند متغیرهای عملکرد عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسر رانی، نیم وتری، نیم غشایی، و دوقلو داخلی و خارجی در لفحات حرکتی ساجیتا و هوریزنتا هنگام اجرای مهارت فرود مورد بررسی قرار گرفتند مهارت فرود در هر لفحه به دو فاز تقسیم شد در لفحه ساجیتا فاز او از لحه برخورد پا با زمین تا رسیدن به حداکثر فلکشن مفص زانو، و فاز دو از حداکثر فلکشن زانو تا رسیدن به اکستنشن کام مفص بود در لفحه هوریزنتا حرکات زانو شام چرخش خارجی )فاز یک( و چرخش داخلی )فاز دو( میشد تعیین فازها بوسیله محاسبه زوایای مفص زانو و با استفاده از مختصات مارکرهایی که روی نقاط آناتومیک اندام تحتانی نصب شده بودند، انجام شد آزمودنیها شش هفته متوالی، هر هفته در دو جلسه تمرین اختصالی، شرکت کردند پس از اتمام دورهتمرینی، متغیرهای عملکرد عضلانی آزمودنیها هنگام اجرای تکنیک فرود دوباره اندازهگیری گردید )پس آزمون( تجزیه و تحلی اطلاعات بوسیله تست t وابسته و تحلی واریانس یک راهه برای گروههای مستق ( anova ( با سطح معنی داری ɑ= 0/05 انجام شد نتایج نشان داد: در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی باعث کاهش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر فعالیت الکتریکی ) emg ( در عضلات پهن داخلی، پهن خارجی، نیم وتری، و دوقلو داخلی و خارجی شد در فاز دوم حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی موجب کاهش معنیدار emg عضلات دوسر ران، نیمغشایی، نیم وتری، و دوقلو خارجی، و افزایش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر emg )زمانبندی( عضلات نیموتری، دوقلو داخلی و خارجی گردید هنگام چرخش خارجی زانو تمرینات قدرتی باعث کاهش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر emg عضلات دوسر ران، نیمغشایی و نیموتری گردید، در حالیکه در چرخش داخلی این تمرینات موجب کاهش معنیدار حداکثر emg عضلات دوسر رانی و نیموتری گردید در فاز دوم حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی باعث افزایش معنیدار در نسبت حداکثر emg عضلات آگونیست و آنتاگونیست گردید تمرینات پلایومتریک در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا باعث کاهش معنیدار در زمانبندی عضله پهن داخلی، و در فاز دوم حرکت باعث کاهش معنیدار در حداکثر emg عضله دوقلو داخلی شد همچنین تمرینات پلایومتریک موجب کاهش معنیدار در زمانبندی حرکت چرخش داخلی و خارجی گردید تمرین ترکیبی در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا موجب کاهش معنیدار در زمانبندی عضلات پهن داخلی، راست رانی، پهن خارجی، نیمغشایی و نیموتری شد در چرخش داخلی نیز این تمرینات باعث کاهش معنیدار در حداکثر emg عضلات دوسر رانی و نیموتری، و همچنین موجب کاهش معنی دار در زمانبندی فعالیت عضلات در چرخش داخلی و خارجی گردید در مقایسه بین گروههای تمرینی مختلف، در لفحه ساجیتا تمرینی ترکیبی باعث کاهش معنیدار در زمانبندی فعالیت عضلات آگونیست و آنتاگونیست در مقایسه با تمرین پلایومتریک شد شرکت در برنامههای تمرینی قدرتی و ترکیبی می تواند پایداری مفص زانو را هنگام فرود افزایش دهد همچنین، تاثیرگذاری هر یک از این برنامههای تمرینی بر پایداری بیشتر مفص زانو در هنگام فرود به طور تقریبا یکسان مشاهده شد بنابراین، فرد میتواند بسته به شرایط جسمانی خود از تمرینات ارائه شده در این تحقیق برای بهبود عملکرد و پایداری مفص زانو استفاده نماید

هدف: مقایسه اثر تمرینات مقاومتی و مقاومتی بالستیک بر برخی شاخصدای آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال بود. کیلوگرم، 95/12 ± 7/69 سال، وزن: 16/79 ± 1/91 بازیکن فوتبال شهرستان سبزوار (با ویژگیدای جسمانی سن: 31 مواد و روشها: ) به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. پس از بررسی نتایج اولیه، 15/7 ± 3/8 سانتیمتر، درصد چربی بدن: 173/98 ± 9/99قد: نفر) تقسیم شدند. آزموندای 12 نفر) و گروه تمرین مقاومتی بالستیک (13 آزمودنیدا به صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی ( برای بررسی توان اداکثر، توان اداقل، توان میانگین و شاخص خستگی، آزمون rast فیزیولوژیکی شامل آزمون توان بیدوازی متر برای ارزیابی عملکرد سرعت، آزمون 31 و 5 پرش عمودی سارجنت برای ارزیابی توان انفجاری پایینتنه، آزمون دوی سرعت قدرت یک تکرار بیشینه اسکات برای ارزیابی قدرت پا، آزمون اسلالوم برای ارزیابی چابکی، آزمون اسلالوم با توپ برای ارزیابی مهارت و آزمون پرتاب توپ طبی برای ارزیابی توان انفجاری با تنه بود. آزمودنیدا برنامه تمرینی مقاومتی بالستیک و مقاومتی را به دفته (در دفته سه جلسه) انجام دادند. برای تشخیص دمسانی و طبیعی بودن دادهدا از آزمون شاپیروویلک، تعیین اختلاف 9مدت بین گرودی از روش تی مستقل و برای تعیین اختلاف درونگرودی از روش تی وابسته استفاده شد. کلیه عملیات آماری با استفاده spss از نرمافزار . در نظر گرفته شد p? 1/15 تجزیه و تحلیل شدند و سخح معنیداری در این تحقیق 18 نسخه یافتهها: نتایج نشان داد تمرینات مقاومتی بالستیک نسبت به تمرینات مقاومتی موجب افزایش معناداری در شاخصدای اداکثر توان = 1/115 )، توان انفجاری پایینتنه ( p = 1/13 )، شاخص خستگی ( p = 1/12 )، میانگین توان ( p = 1/14 ) اداقل توان ( p = 1/13( 5 )، سرعت p = 1/44 ) شده است. اما در شاخصدای قدرت پا ( p = 1/1111 ) و توان انفجاری با تنه ( p = 1/15 )، چابکی ( p )بازیکنان فوتبال تفاوت معنادار بین دو گروه تمرین مشادده نشده است. p = 1/28 ) و مهارت ( p = 1/37 متر (31 )و p = 1/34( نتیجهگیری: با توجه به نتایج، بازیکنان فوتبال بهتر است برای بهبود شاخصدای اداکثر توان، اداقل توان، میانگین توان، شاخص خستگی، توان انفجاری پایینتنه، چابکی و توان انفجاری با تنه، از تمرینات مقاومتی بالستیک استفاده کنند. دمچنین، برای بهبود متر) و مهارت، میتوانند از در دو نوع تمرینات مقاومتی و مقاومتی بالستیک سود ببرند. 31 و5 شاخصدای قدرت پا، سرعت

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثرات ورزش مقاومتی متوسط و سنگین بر کالری دریافتی و هورمونهای گرلین، سوماتواستاتین و گلوکاگن سرم است . روش: طرح تحقیق متقاطع بود و 13 داوطلب مرد ( سن 92/5 ±37/38 سال ، وزن95/7 ± 66/ 79 کیلو گرم ، درصد چربی بدن 5 ±46/22 و شاخص توده بدن 81/2 ± 44/26 کیلوگرم بر مترمربع ) در یک جلسه ورزش مقاومتی شامل 8 حرکت ، 3 ست با 75- 70 یا 85 – 80 درصد یک تکرار بیشینه در سه حالت کنترل (13= n)، ورزش مقاومتی متوسط (13= n) و سنگین (13=n)) قرار گرفتند. کالری دریافتی در روزهای ورزش، قبل و بعد از ورزش توسط خود آزمودنیها ثبت گردید. نمونه های خون، قبل، بلافاصله بعد از ورزش، 3 و 9 ساعت بعد از ورزش گرفته شد. نتایج: کالری دریافتی در هر سه گروه در روز اجرای پروتکل نسبت به روز قبل از پروتکل افزایش داشت و در روز بعد از پروتکل به سطح مقادیر روز قبل از پروتکل بازگشت. یک جلسه ورزش مقاومتی متوسط نسبت به ورزش مقاومتی سنگین و گروه کنترل باعث افزایش نزدیک به معنی داری دریافت کالری(054/0 = p ) در روز اجرای پروتکل و افزایش معنی دار دریافت کالری ( 006/0 = p ) در روز بعد از ورزش شد . گرلین در هر سه گروه ، بلافاصله و 3 ساعت بعد از ورزش افزایش داشت و 9 ساعت بعد از ورزش به سطح مقادیر پایه بازگشت . ورزش مقاومتی متوسط و سنگین اثر معنی داری بر گرلین سرم نداشت . تغییر معنی داری در پاسخ سوماتواستاتین و گلوکاگن سرم به ورزش مقاومتی متوسط و سنگین وجود نداشت . نتیجه گیری: ورزش مقاومتی متوسط نسبت به ورزش مقاومتی سنگین باعث افزایش بیشتر کالری دریافتی در روز اجرای پروتکل و روز بعد از پروتکل شد ولی ورزش مقاومتی سنگین تاثیری بر کالری دریافتی نداشت . ورزش مقاومتی با دو شدت متوسط و سنگین تاثیر معنی داری بر ریتم روزانه گرلین ، گلوکاگن و سوماتواستاتین سرم نداشت .

نتایج این تحقیق نشان می دهد که مصرف استروئیدهای آنابولیک با سن ، وزن و وضعیت تاهل آزمودنی ها ارتباط معنی دار دارد. همچنین آزمودنی ها علی رغم آگاهی نسبت به غیر مجاز بودن و خطرات و عوارض جانبی داروها اقدام به مصرف آنها می کردند. همچنین مشخص شد که آزمودنی ها ماه ها به مصرف این مواد ادامه می دادند به طوری که بیشترین سابقه مصرف مربوط به آمپول ویتامین ‏‎b 12‎‏ ( با سابقه مصرف 56 ماه ) بود.