از ظهور اسلام تا کنون کسانی که با شعر و سخن وری به تغذیه ذوق‏ها پرداخته و شهد ادب در کام دوستان ریخته‏اند از آغاز دستی در خوان گسترده و پر برکت قرآن داشته و اندیشه خود را به عصاره الوان نعمت آن آمیخته‏اند. تشبیه یکی از مباحث علم بیان در زبان و ادبیات فارسی است که به دلایل و عوامل متعدد مورد تغییر و تحول قرار گرفته است، و در روند تکامل خود از مبانی بسیاری و از جمله مهمترین آنها آیات قرآنی، تأثیر فراوانی پذیرفته است. بهره جویی از آیات و واژه‏های قرآنی در گستره‏ای وسیع در اکثر آثار گرانبهای شاعران سبک عراقی به چشم می‏خورد و سبب پیدایش زیباترین تشبیهات در آثار این شاعران شده است. این پایان نامه با بررسی تشبیه: به اعتبار طرفین، ادات و وجه شبه به مطالعه در آثار شاخص شاعران به نام ادبیات فارسی در سبک عراقی پرداخته است و با ارائه شاهد مثال‏های متعدد نشان می‏دهد که همه این شاعران در انتخاب ارکان تشبیه توجهی ویژه‏ای به آیات قرآنی داشته‏اند و همین بهره‏گیری سبب تحول تشبیهات آنان شده است و نیز این تأثیر پذیری سبب به وجود آمدن تشبیهاتی بدیع و دلکش در پهنه ادبیات گشته است.

پایان نامه ی حاضر، به بررسی و تحلیل ریخت شناسانه ی داستان موش و گربه ی شیخ بهایی می پردازد که از قصّه های تو در تو و چندین لایه تشکیل شده است به طوری که این داستان در مجموع از 34 داستان فرعی تشکیل شده است. روش پژوهش توصیفی، کتابخانه ای مبنی بر روش تحلیل محتوا و هرمنوتیک صورت گرفته است و سعی شده است بر مبنای اصول ریخت شناسی ولادیمیر پراپ، به تحلیل خویشکاری و تعیین بسامد و مقایسه ی تطبیقی آن ها پرداخته شود. نتیجه بیانگر این است که در میان این داستان ها روابط بینامتنی محکمی وجود دارد. از سی و پنج حکایت این اثر، علاوه بر 31 خویشکاری پراپ، هفت خویشکاری در این پایان نامه برای اوّلین بار مورد بحث قرار گرفته است. که شامل خویشکاری های فرار، شایع پراکنی، التزام کردن، تهدید کردن، مخفی شدن، شرط بندی، طرد می باشد. در ضمن شش حرکت با بسامدی حدود پنجاه مورد نیز دیده می شود. سادگی و پیچیده بودن حرکت ها به ترکیب حکایت ها بستگی دارد و برخلاف داستان های دیگر، با حرکت های پیچیده ای مواجّه هستیم که رابطه ی معناداری با عناصر داستان دارند و تفصیل آن در متن پایان نامه آورده شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

عرفا و متصوفه نیز مانند همه پیروان مکاتب و مشارب دیگر در تبیین مبانی اعتقادی و عملی شریعت ، معتقدانی دارند که نزد آنان بیشتر این تبیینها بر پایه تاویل استوار است . و بدیهی است که مقایسه تحلیلی تطبیقی این تاویلات ، در فهم معتقدات آنها و در نتیجه قضاوت در مورد آنها موثر خواهد بود و لذا در این رساله تاویلات عرفا و متصوفه از مبانی اعتقادی و عملی شریعت ، مورد مقایسه تحلیلی تطبیقی قرار گرفته است به طریقی که اولا، سعی شده است مبانی معناشناسی و روش شناسی تاویل را در حوزه گزاره های کلامی و اخلاقی و فقهی به طور مفصل تبیین کرده و به معنای استوار و مقبولی از تاویل دست یابیم و ثانیا، ضمن بیان مخالفت عرفا و متصوفه با تاویل در اصطلاح مرسوم و معهود، کوشش شده است مبانی معناشناسی تاویل در اصطلاح عرفا و متصوفه و بر پایه معرفت شناسی عرفانی تبیین شود و بدیهی است که باید مبانی معرفت شناسی و طرق حصول معارف را در عرفان و تصوف تحلیل می کردیم که در این رساله جامعترین تبیین در مبحث معرفت شناسی عرفانی ارائه شده است که تقریبا بی سابقه است . و بر مبنای همین معرفت شناسی است که تاویلات عرفا و متصوفه اعم از مستبنطات و اشارات و رموز و کنایات و لطائف و حقائق از مبانی نظری شریعت (اصول دین) یعنی توحید، نبوت و رسالت و ولایت و امامت و معاد، با مضافات هر یک مورد مقایسه تحلیلی قرار گرفته و نیز تاویلات آنها از مبانی عملی شریعت (فروع دین) اعم از نماز و روزه و حج و جهاد و زکات و خمس ، تحلیل مقایسه ای شده اند. و با تحلیل تطابقی چهار زبان ظاهر و باطن و حد و مطلع عرفانی در این تاویلات ، ملاحظه میکنیم که در عرفان و تصوف از عهد مغول تا دوره صفویه، اندیشه مکتب وحدت وجود بر اغلب تاویلات عرفانی حاکم است . به گونه ای که در همه این مبانی در نهایت به یک تثلیث توحیدی و توحید تثلیثی در شریعت و طریقت و حقیقت بر مبنای اسلام و ایمان و احسان می رسیم. اگر چه سابقه این تاویلات از آغاز عرفان و تصوف ملاحظه می شود و در این رساله سعی شده است همه سوابق و لواحق آنها مورد بررسی قرار گیرند. همچنین در این رساله نقش مکاتب کلامی اعم از معتزله، اشاعره، ماتریدیه، امامیه و نیز اقل حدیث و اخباریون در تاویلات عرفانی مورد مقایسه تحلیلی قرار گرفته سات . و ملاحظه می شود که غالب تاویلات عرفا و متصوفه موید و مستند به آیات و روایات است و اثبات می شود که قرآن و برهان و عرفان از یکدیگر جدا نیستند.