دفاع، امری فطری و ذاتی است که در نهاد انسان و حیوانات وجود دارد. دفاع مختص به جان، مال، عرض و ناموس و آزادی تن است و مدافع در مقام دفاع مقید به رعایت شرایطی است که این شرایط در سیستم حقوقی کشور ما در قانون مجازات اسلامی و منابع فقهی تعیین شده است . هرگاه کسی در مقام دفاع از جان، عرض و ناموس و مال و آزادی تن خود یا دیگری مرتکب عملی شود که در شرایط عادی جرم است با رعایت شرایط دفاع قابل تعقیب و مجازات نمی باشد و عمل او دفاع مشروع محسوب می شود. مدافع در دفاع از دیگری علاوه بر رعایت شرایط کلی دفاع، ملزم به رعایت شرایط خاص دفاع از دیگری نیز می باشد. دفاع مشروع از علل موجهه جرم است بنابراین با اثبات آن مدافع فاقد مسئولیت جزائی و مدنی است . اثبات دفاع مشروع بر عهده مدافع است ، زیرا اصل ضمان است و او خلاف اصل ادعا می کند.