نام پژوهشگر: داریوش محمدپور
داریوش محمدپور حسین بنی فاطمه
در هزاره ی سوم، اینترنت نقش مهم و روز افزونی در زندگی نوجوانان و جوانان ایفا می کند. جاذبه اینترنت باعث شده تا بسیاری از جوانان و نوجوانان به جای تعامل با همسالان و والدین، اینترنت را برگزینند. این همنشینی با اینترنت به مرور زمان تجربه شیرین در جمع بودن را از فرد می گیرد و می تواند منجر به انزوای اجتماعی شود. مطالعه حاضر به منظور تعیین ارتباط میان میزان استفاده از اینترنت و استفاده های مختلف از آن و انزوای اجتماعی طراحی شده است. روش تحقیق مورد استفاده این پژوهش پیمایشی و شیوه ی تحقیق همبستگی است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه ی کاربران کافی نت های 29 – 15 ساله شهر تبریز در اردیبهشت و خرداد ماه 1392 هستند. نتیجه ی حاصل از آزمون فرضیه ها نشان دهنده ی وجود رابطه ی معنی دار بین متغیر های وضعیت تاهل، درآمد، پایگاه اقتصادی – اجتماعی، میزان استفاده از اینترنت، فضای صمیمی موجود در اینترنت، اعتیاد اینترنتی، میزان استفاده ی اجتماعی از اینترنت، میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و جامعه پذیری مجازی به عنوان متغیر های مستقل و انزوای اجتماعی به عنوان متغیر وابسته ی تحقیق است. بعلاوه نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره تحقیق نشان می دهد که 21 درصد از تغییرات متغیر وابسته توسط متغیر های مستقل باقی مانده در مدل ( وضعیت تاهل، میزان استفاده از اینترنت، جامعه پذیری مجازی و پایگاه اقتصادی – اجتماعی) تبیین می شود.
داریوش محمدپور عبدالله کیایی
اولین تعهد موجر در مقابل مستاجر، تسلیم عین مستاجره با توابع آن می باشد. تسلیم عبارت است "در اختیار قرار دادن عین مستاجره و توابع آن به مستاجر به نحوی که وی بتواند انتفاع مقصوده و معهوده را از اجاره ببرد". تسلیم یا فعلی هست یا حکمی، قانونگذار ما از تسلیم حکمی سخنی به میان نیاورده است . در خصوص زمان تسلیم، مکان تسلیم و هزینه های تسلیم، در صورتی که قانون ساکت باشد، یا طرفین برخلاف قانون یا عرف شرط نکرده باشند، عرف تعیین تکلیف می نماید. در صورتی که عدم تسلیم ناشی از تلف عین مستاجره باشد عقد اجاره باطل می شود، چنانچه تلف در اثناء مدت اجاره رخ دهد عقد اجاره نسبت به مدت زمان گذشته صحیح و نسبت به مدت زمان آینده باطل می شود. گاهی عدم تسلیم ناشی از مزاحمت اشخاص ثالث می باشد، که ممکن است با ادعای حق باشد یا بدون ادعای حق که حکم مساله را به طور صریح مواد 488 و 489 ق.م روشن نموده است . دومین تعهد موجر انجام تعمیرات اساسی و ضروری جهت امکان انتفاع مستاجر از عین مستاجره می باشد. تعمیراتی اساسی است که خودداری از انجام آن باعث نقصان منفعت یا صعوبت در انتفاع می باشد. توجه شود انجام تعمیرات جزیی که برای بهتر استفاده کردن از عین مستاجره باشد بر عهده مستاجر می باشد مگر اینکه شرط خلاف شده باشد. سومین تعهد موجر در مقابل مستاجر، خودداری از تغییر عین مستاجره می باشد منظور از تغییرات ، تغییرات مادی است نه حقوقی، چرا که تغییرات حقوقی مانع انتفاع مستاجر نمی شود. چهارمین تعهد موجر پرداخت سرقفلی و حق کسب و پیشه و تجارت هنگام تخلیه محل تجاری توسط مستاجر می باشد که این حق با توجه به قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376 و 1356 ممکن است تحت شرایطی به مستاجر تعلق نگیرد یا اینکه تنها نصف آن به مستاجر تعلق بگیرد.