به منظور بررسی تغییرات اقلیمی در جنوب ایران، آمار متوسط درجه حرارتهای حداقل و حداکثر و بارندگی سالانه، فصلی و ماهانه 5 ایستگاه سینوپتیک شیراز، بوشهر، اهواز، زاهدان و بندرعباس در دوره آماری 45 ساله 1951-1995 از سازمان هواشناسی کشور تهیه گردید. همگنی سریها بوسیله آزمون run-test تعیین و به کمک روش نسبتها و تفاضلها بازسازی داده ها انجام پذیرفت . تصادفی بودن داده ها از طریق من-کندال (mann-kendall) آزمایش شد و سریهای که با سطح اطمینان (a0/05) دارای تغییر یا روند بودند شناسایی گردید. سپس با استفاده از نمودارهای متفاوت بدست آمده از آزمون u و uمن-کندال چگونگی روندها یا تغییرات مشخص و به کمک معادله رگرسیون خطی (برای روندها) و مقایسه میانگینها (برای تغییرات ناگهانی) میزان تغییرات تعیین گردید. نتایج تحقق تغییرات اقلیمی قابل توجهی را در جنوب ایران نشان نمی دهد ولی تغییرات ناگهانی و روندهای متفاوتی در بعضی از سریها مشاهده شده است . در سریهای ماهانه حداقل بیشترین تغییرات دیده می شود که در ایستگاههای شیراز، بوشهر و اهواز عموما افزایشی و بندرعباس و زاهدان کاهشی و از نوع تغییرات ناگهانی است . سریهای حداکثر با تغییرات کمتر وضعیتی مشابه را از نظر نوع تغییر داراست با این تفاوت که در ماههای ژوئن و آگوست از اهواز و سپتامبر در ایستگاه بندرعباس دارای روند است . سریهای بارندگی ماهانه نیز هیچگونه تغییری نشان نمی دهند. سریهای فصلی و سالانه، عملکردی مشابه سریهای ماهانه نشان می دهند یعین اکثر تغییرات در سریهای حداقل فصلی که عمدتا در شیراز، بوشهر و اهواز افزایشی و در بندرعباس و زاهدان کاهشی است مشاهده میشود و تغییرات همگی ناگهانی می باشد. سریهای حداکثر تنها در فصل تابستان برای ایستگاه شیراز افزایشی و بندرعباس تغییرات کاهشی نشان می دهد و در سریهای فصلی بارندگی بجز در اهواز (زمستان و سالانه) که دارای تغییرات ناگهانی از نوع کاهشی است در بقیه ایستگاهها هیچگونه تغییری دیده نمی شود. اکثر تغییرات از نوع ناگهانی بوده و بیشتر آنها مربوط به ایستگاههای شیراز (افزایشی) و بندرعباس (کاهشی) می باشند و از نظر زمانی تمرکز شدیدتر در دو دهه 1960 و 1970 وجود داشته است .