موضوع حرف شنوی یا اطلاعات نوجوانان دانش آموز در خانه و مدرسه، که از جمله موضوعات حائز اهمتیت در حوزه مباحث جامعه شناسی آموزش و پرورش به شمار می آید، چون نیک نظر کنیم، به مثابه موضوعی که، به روشنی، با بنیان های تشکل گروه اجتماعی-به معنای اخص آن-و مالا اجتماعی (community) و نهایتا نظم اجتماعی (socialorder) ارتباط می یابد، شناخته می شود. مفهوم اطلاعات (obedience) یا حرف شنوی، که به عنوان متغیر وابسته نهایی تعریف می شود، دارای وجوهی است که بر حسب آن می توان به یک سنخ شناسی از اطلاعات دست یافت : اطلاعات داوطلبانه در مقابل اطلاعت تصنعی (یا ظاهری) بر پایه یافته های تحقیق حاضر، هر گاه رابطه صمیمی و گرم میان دانش آموز و معلم افزایش یافته و گرایش مثبت دانش آموز نسبت به معلم تقویت می گردد، میزان حرف شنوی دانش آموز افزایش می یابد. علاوه بر این، هر کدام از عوامل جامعه پذیری-و مشخصا خانواده و مدرسه-که در صدد جلب اطلاعت دانش آموزان باشند، پیش از هر چیز، باید قادر باشند که محیطی بر پایه اعتماد (متقابل) را برای رابطه خود با دانش آموز تعریف نمایند. هر قدر میزان اعتماد دانش آموز نسبت به معلم و والدین افزایش یابد، حرف شنوی او نیز افزایش خواهد یافت . چنانچه نوجوان دانش آموز نسبت به وجود رفتارهای مبتنی بر تنبیه و تشویق معلم و والدین خود اطمینان یابد، تمایل بیشتری برای اطلاعت از آنان خواهد داشت . برخی پیوندهای همبستگی نبست به متغیرهای زمینه های نظیر جنسیت حساس هستند.