برای برآورد سیلاب با دوره بازگشت های مختلف ، روش های بسیاری وجود دارد و هر یک از آنها دارای نکات قوت و ضعفی می باشد. برای بکارگیری صحیح روش برآورد سیلاب باید نکاتی مدنظر قرار گیرد که متاسفانه در بسیاری موارد به این نکات توجه نمی شود. عدم توجه به مسائل و شرایط لازم برای بکارگیری روش مورد نظر، نادیده گرفتن محدودیت های روش براورد سیلاب و از همه مهمتر، در نظر نگرفتن شرایط محیطی و هیدرولوژیک منجر به آن می شود که نتوان از نتایج بدست آمده اطمینان لازم را داشت و تحلیل درستی به عمل آورد. در این تحقیق سعی شده است منطقه غرب استان مازندران به کمک روش های مختلف آماری تحلیل سیلاب و با بهره گیری از روابط منطقه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد بر این اساس نتایج ذیل حاصل گردیده است : -1 در تحلیل منطقه ای سیلاب با توجه به عدم همگنی شرایط هیدرولوژیک در کل منطقه نمی توان از یک معادله منطقه ای جهت برآورد دبی حداکثر سالانه تمام رودخانه ها استفاده نمود. لذا تقسیم بندی منطقه به محیطهای همگن و تحلیل سیلاب به تفکیک محیطهای همگن الزامی است . -2 نتایج حاصل از تعیین روابط چند متغیره بخصوص زمانی که شکل معادلات و پارامترهای منتخب برای کلیهء معادلات مربوط به دوره بازگشت های مختلف یکسان باشد بهترین نتایج محسوب می شوند. -3 در رژیم های مختلط هیدرولوژیک ، با توجه به عدم وجود تجانس از نظر منشاء سیلاب های حداکثر سالانه نمی توان از یک توزیع منفرد برای برآورد دبی های حداکثر در دوره بازگشت های مختلف استفاده نمود. -4 بهترین روش آماری تحلیل سیلاب در رودخانه های با رژیم جریان بارانی در غرب مازندران، روش سیل شاخص ، و در رودخانه های با رژیم جریان بارانی - برفی، روش سری معادلات همبستگی و در رودخانه های با رژیم جریان برفی - بارانی، روش معادله همبستگی و میانگین نسبتها پیشنهاد می شود. -5 در تحلیل آماری سیلابها، به صرف تایید شدن معادلات حاصله براساس آزمون های آماری (توزیع f، t استیودنت یا فیشر، ...) نمی توان بطور حتم نتایج حاصله را پذیرفت . بلکه نتایج حاصل حتما می باید با واقعیت های موجود در طبیعت همچون مقاطع رودخانه، مورفولوژی رود، داغ آبها، شرایط محیطی (پوشش گیاهی، خاک ، جمعیت ، ...) و همچنین با پیشینهء تاریخی سیلاب منطقه، اطلاعات محلی که نتایج بازدیدها و مطالعات منطقه ای است ، مطابقت داشته باشند.