موج شکن ها سازه یی هستند که برای حفاظت بنادر در برابر امواج مورد استفاده قرار می گیرند. موج شکن های توده سنگی دارای ساختمان چند لایه ای شامل هسته در مرکز، فیلتر و لایه محافظ بیرونی هستند. امروزه با استفاده از قطعات بتنی نظیر دالاس ، تتراپود و مکعب به عنوان لایه محافظ در موج شکن ها بسیار رایج است . این قطعات بتنی باید از نظر شکل هندسی و وزن به گونه ای باشند که بتوانند در هنگام برخورد امواج به آنها پایدار بمانند. در این پروژه سعی شده است تا بر اساس نتایج حاصل از آزمایش های مدل فیزیکی دوبعدی رابطه ای ارائه گردد تا بوسیله آن بتوان پایداری قطعات محافظ تتراپودرا ارزیابی نمود. این رابطه باید بتواند وزن بهینه این قطعات را که تحت تاثیر امواج با مشخصات مختلف (از نظر ارتفاع، پریود و تعداد امواج) قرار می گیرند، ارائه دهد. در این پروژه دو مقطع موج شکن با شیب های 1:1/5 و 1:2 مورد آزمایش قرار گرفته اند و به هر مقطع امواجی با ارتفاع های عمده 4، 5، 5/5، 6 و 6/5 متر و پریود حداکثر 8، 11 و 14 ثانیه تابنده شده است . پس از تابش 1000 موج و نیز 3000 موج خسارت وارده به سازه اندازه گیری شده است . در این آزمایش ها از امواج نامنظم و طیف انرژی jonswap استفاده شده است . بر اساس نتایج حاصل از آزمایش ها و با استفاده از تحلیل آماری روابطی برای آوردن وزن واحدهای تتراپود ارائه گردیده است . با استفاده از این روابط می توان وزن قطعات تتراپود را بر اساس شیب قرار گیری آنها، ارتفاع، پریود و تعداد امواج برخوردکننده به سازه و همچنین مقدار خسارت سازه، تعیین کرد. در پایان روابط بدست آمده با روابط موجود نظیر هادسن و فن درمیر مقایسه شده اند.