پایان نامه حاضر شامل مطالعه رفتار پلاستیک اتصالات خرجینی تحت بار قائم می باشد که به روش اجزا محدود انجام پذیرفته است . روش کار به این صورت است که ابتدا بار را به تعداد مناسبی تقسیم کرده، سپس بار را به تدریج اعمال می کنیم تا سیستم اتصال ناپایدار گردد و تغییر مکانهای بزرگ از خود نشان دهد. برای روشن شدن مطالب و مشخص شدن نقاط تمرکز تنش در اتصال، دیاگرام توزیع تنشها و کرنش پلاستیک ارائه شد. ابتدا مدل های رایج مورد بررسی قرار گرفت ، و نقاط ضعف این اتصالات در بار نهایی معین شد، سپس با ارائه راه حل هایی، اتصالات رایج تقویت شد. در این تحلیل ها مشخص شد که اتصال خرجینی بدون سخت کننده لچکی شکل بدلیل ظرفیت پایین اتصال و ناپایداری خمیری در تکیه گاه و در نتیجه بروز تغییر مکان بزرگ بصورت آنی، اتصال مطلوبی به شمار نمی رود و افزودن لچکی در اتصال باعث افزایش ظرفیت نهایی سیستم شد ولی پیچش مقطع اتصال مطلوبی به شمار نمی رود و افزون لچکی در اتصال باعث ظرفیت نهایی سیستم شد ولی پیچش مقطع مقداری افزایش یافت ، در صورت افزودن صفحه انتهایی به اتصال قیل پیچش مقطع کاهش چشمگیری یافت ولی باعث بوجود آمدن تمرکز تنش هایی در صفحه و ستون و اتصالات مربوطه شد، که در صورت یکپارچه نمودن اتصال از طریق بزرگ کردن نبشی نشیمن بطوریکه تا صفحه انتهایی ادامه یابد و به صفحه جوش شود و یا نبشی بزرگ انخاب شود تا به صفحه اتصال یابد، بعلت بوجود آمدن دیاگرام، توزیع تنش روان تر شده و تمرکز تنشهای موجود در اتصال کاهش چشمگیر می یابند. مشاهده شد که استفاده از پروفیل ناودانی بجای تیرهای i شکل موجود، باعث کاهش چشمگیر تمرکز تنش در نبشی شد، ولی استفاده از تیر ناودانی بجای تیرهای موجود باعث افزایش پیچش مقطع می شود.