پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که به منظور بررسی وضعیت بخش اورژانس بیمارستانهای همدان و مقایسه آن با استانداردهای موجود صورت گرفت . جامعه آماری این پژوهش تمام بیمارستانهای آموزشی شهر همدان (6 بیمارستان) بوده و نمونه گیری انجام نشد. اطلاعات توسط چک لیستی که توسط خود محقق با مطالعه استانداردهای موجود، کتب و دستورالعملها و قوانین و بخشنامه های مربوط طراحی شده و از طریق مصاحبه با مسوولین بخش اورژانس بیمارستانها توسط خود پژوهشگر جمع آوری گردید. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که تمام بیمارستانها گرایشهای خاصی نسبت به بعضی از تخصصها دارند و همه آنها تمام شرایط یک بیمارستان عمومی را دارا نمی باشند و پزشکان متخصص آنها نیز با توجه به بخشهای تخصصی تقسیم شده اند. براساس نتایج 66/7 درصد بیمارستانها دارای تعدادی تخت جهت بستری موقت بیماران و مصدومان حوادث و سوانح می باشند. 100 درصد بیمارستانها دارای کد خاصی جهت اعلام وضعیت بحرانی بوده و در 33/3 درصد از آنها تقسیم بندی بحران بر حسب تعداد مصدومین صورت گرفته بود. در 66/7 درصد بیمارستانها فضای فیزیکی بخش اورژانس مناسب بوده و در 33/3 درصد جامعه آماری موقعیت بخش اورژانس نسبت به ساختمان اصلی بیمارستان مناسب تشخیص داده شد. همچنین بخش اورژانس در 66/7 درصد بیمارستانها با بخش رادیولوژی و داروخانه و در 50 درصد بیمارستانها با آزمایشگاه ارتباط مستقیم دارد. وضعیت اتاق معاینه و اتاق cprدر 83/3 درصد بیمارستانها، موقعیت اتاق تزریقات و سرم تراپی و اتاق ekg در 66/7 درصد بیمارستانها مناسب بود. از 40 نوع داروی ذکر شده در چک لیست که بایستی در بخش اورژانس موجود باشد. بخش اورژانس بیمارستانهای مباشر کاشانی 92/5 درصد امام خمینی و اکباتان 87/5 درصد، سینا 85 درصد، کودکان قائم (عج) 80 درصد و بخش اورژانس بیمارستان فاطمیه (س) 60 درصد داروها را دارا می باشند. همچنین براساس یافته های پژوهش بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی از نحوه فعالیت 87 درصد، از موقعیت و فضای فیزیکی 63 درصد، از تجهیزات و امکانات 75/8 درصد و از مواد مصرفی و دارو 90 درصد امتیاز را کسب کرده و در مجموع 80/5 درصد استانداردهای موجود را دارا می باشد.