همانطور که بیان شد، حل کردن معادله مشخصهء حاصل از دترمینان ضرایب (det 13x13) در حالت کلی، خیلی مشکل (و شاید امکان ناپذیر) می باشد. از طرفی، با توجه به آنکه، هدف ما، فقط بررسی تاثیر یا عدم تاثیر فرایند پخش دوقطبه بر ناپایداری حرارتی است ، لذا مناسب است که توجه خود را به یک حالت خاص ، معطوف کنیم. نقطهء x1، روی نمودار تعادلی (1.3) را با مشخصات t02000 k، n0.4 cm-3 و x02.33x10-3 که یک فاز سرد و چگال نیز می تواند در وسط آن، بطور هم فشار و متعادل، وجود داشته باشد، در نظر می گیریم. با فرض اینکه، میدان مغناطیسی این سحابی، حدود 10ug باشد، سه حالت متفاوت ، برای مقایسه خواهیم داشت . حالت اول (حذف میدان مغناطیسی) و حالت دوم (اعمال میدان مغناطیسی بر تمام ذرات)، مربوط به عقیده گلداشمیت [6]، دربارهء شکل گیری ناحیهء سرد و چگال، در اثر ناپایداری حرارتی بوده و حالت سوم (اعمال فرایند پخش دو قطبه)، مربوط به دیدگاه جدید ما می باشد که عبارتند از: الف) اگر، با توجه به ناچیز بودن کسر یونیدگی محیط، اثر میدان مغناطیسی را حذف کنیم، به معادلهء مشخصهء (15) از مقالهء فیلد [5] خواهیم رسید که در حد /k/--->0 با تقریب مرتبهء صفرم، یک ناحیهء ناپایدار، با نرخ رشد 4.92x10-41 sec-1 وجود خواهد داشت . ب) اگر بخواهیم اثر میدان مغناطیسی را بر محیط بررسی کنیم و از معادلات معمولی مغناطوهیدرودینامیک استفاده کنیم، به معادلهء مشخصهء (54) از مقالهء فیلد [5] خواهیم رسید که در جهت عمود بر میدان مغناطیسی (/2) و در حد /k/--->0، یک ناحیهء ناپایدار، با نرخ رشد 4.92x10-41 sec-1 وجود خواهد داشت . ج) حال، ببینیم که آیا با دیدگاه جدید ما، یعنی اعمال فرایند پخش دوقطبه و تاثیر میدان مغناطیسی، فقط بر عناصر یونیدهء محیط، باز هم این ناحیهء ناپایدار وجود خواهد داشت یا خیر. برای اینکار، در جهت عمود بر میدان مغناطیسی (/2) و در حد /k/--->0، با استفاده از نرم افزار maple v3 که برنامهء آن، در پیوست 2 بیان شده است ، به معادلهء مشخصهء h7 + (9.73x10-11)h6 + (3.24x10-21)h5 + (3.94x10-32)h4 + (8.43x10-44)h3 + (5.23x10-60)h2 + (5.36x10-75)h + (3.32x10-91)0(12.4) می رسیم. بدون شک جواب این معادله برای h، نمی تواند مثبت باشد و لذا با جوابهای قبلی متفاوت است . یعنی آنکه عقیدهء گلداشمیت [6]، مبنی بر شکل گیری ناحیه سرد و چگال، در اثر ناپایداری محیط گرم، با اعمال پخش دوقطبه نه تنها تغییر می کند، بلکه در این حالت ، جواب h منفی نیز می گردد که نشان دهندهء پایداری محیط می باشد. بدین ترتیب ، با همین بحث مقدماتی می توان استنتاج کرد که فراید پخش دوقطبه، حداقل در برخی موارد خاص ، می تواند بر نتایج ناپایداری حرارتی موثر باشد و لذا برای استخراج نتایج بهتر، باید مدنظر قرار گیرد. البته، برای بدست آوردن نتایج کاملتر، باید علاوه بر هیدروژن، عناصر دیگر موجود در محیطهای میان ستاره ای را نیز در نظر بگیریم. با اینکار، عوامل موثر بر نرخ سرمایش و گرمایش محیط، تغییر خواهند کرد و همچنین معادلات اساسی حاکم بر دو شارهء پلاسما و خنثی نیز باید کاملتر نوشته شوند. علاوه بر این، با دیدگاه واقع بینانه تر، باید به نظریهء غیرخطی ناپایداری حرارتی متوسل شد که در اینصورت ، باید شکل صریح توابع fc و ec را حدس بزنیم و سپس از نظریهء غیرخطی، استفاده کنیم. مسلما، نتایج حاصل، به مراتب کاملتر و بهتر خواهند بود.