در یک جدول توافقی با ابعاد زیاد، تعداد خانه ها اغلب بسیار بالا است در حالی که متوسط تعداد مشاهدات در هر خانه در بسیاری از مسائل عملی کوچک است ، و بنابراین بسیاری از خانه ها می توانند درایه های صفر داشته باشند. مایلیم که احتمالهای مربوط به این خانه ها را برآورد کنیم. اطلاعات اضافی در باره این احتمالها ممکن است از توزیع عمومی شمارشها یا از کناره ها در دسترس باشد. رهیافتهای بیزی روشهایی را برای برآورد کردن این احتمالها عرضه می کنند، اما مسئله انتخاب پارامتر توزیع پیشین را به عهده استفاده کننده می گذارد، کاری که ممکن است او برای انجام آن مجهز نباشد. تحقیقاتی نظری، با نشان دادن بعضی از روشها به خواننده که وی را از خطاهای بد محفوظ خواهند داشت ، می تواند خواننده را در انتخاب پارامترها یاری کند. در این رساله برآوردگرهای بیز و شبه بیز و بیز تجربی را برای احتمالهای خانه ای در جدولهای توافقی مطرح کرده و این برآوردگرها را با هم مقایسه می کنیم.