نام پژوهشگر: ابراهیم نوری
ابراهیم نوری قدرت اله سیف السادات
در این پایان نامه پس از بررسی مسائل گوناگون کیفیت توان تمرکز را بر روی کمبود ولتاژ قرار می دهیم. دلایل متعددی برای بررسی کمبود ولتاژ وجود دارد که از مهم ترین دلایل می توان به وجود بارهای حساس در برخی از مشترکین اعم از مسکونی، تجاری و صنعتی اشاره نمود. ادوات توان مشتری و در راس آن ها بازیاب دینامیکی ولتاژ(dvr) موثرترین راه حل برای جبران سازی کمبود ولتاژ و بازیابی ولتاژ بار در شبکه های توزیع است. dvr یکی از تجهیزات مدرن مورد استفاده در سیستم های توزیع برای محافظت از مصرف کنندگان در برابر تغییرات ناگهانی در دامنه ولتاژ است. برای کنترل اضطراری در سیستم های توزیع از بحث پیشنهادی استراتژی کنترل dvr چند منظوره استفاده شده است. همچنین، سیستم حلقه بسته ای برای بهبود میرایی پاسخ dvr ارائه گردید. مزیت این روش بر روش حلقه باز، میرایی بیشتر و در نتیجه پاسخ دینامیکی بهتر می باشد. برای بهبود بیشتر پاسخ گذرا و حذف خطای حالت ماندگار، کنترل کننده های posicast و p+resonant معرفی و مورد استفاده قرار می گیرند. الگوریتم پیشنهاد شده برای برخی اختلالات ناشی از ولتاژ بار، راه اندازی موتور القایی بزرگ، خطای اتصال کوتاه و ورود و خروج بار بزرگ مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد dvr برای کنترل شرایط اضطراری سیستم های توزیع قابلیت خوبی دارد. همچنین، شبیه سازی ها در نرم افزار pscad/emtdc انجام می گیرد.
ابراهیم نوری محمود مهرآوران
براساس آیات قرآن، جهان هدفمند و برای انسان آفریده شده است. خلافت و آزمون الهی، رسیدن به رحمت خداوند، عبادت و معرفت، تفکّر، تعقّل، تقوا، تذکّر، هدایت، رستگاری و نجات و رسیدن به مقام عبودیّت از مهمترین اهداف آفرینش انسان است. درجات عبودیّت تابع درجات معرفت عبادت کننده و میزان توجه او به خداوند است. این پژوهش به تبیین و تحلیل ماهیّت بندگی و مراتب آن از دیدگاه دو اندیشمند و مفسّر قرآن کریم، براساس دو کتاب مثنوی معنوی و تفسیر کبیر می پردازد. با تأمّل در سخنان مولوی و فخر رازی در می یابیم که آن دو به طور کلی عبودیّت را دارای سه مرتبه می دانند: عامیانه، عالمانه و عارفانه. رکن اساسی عبودیّت از نظر آنها معرفت است، از این رو عبودیّت عامیانه را مصداق عبادت واقعی ندانسته و عبودیّت را در دو قسم اخیر مندرج می دانند. همچنانکه انسانها از نظر ایمان به خدا و تقوا و کمال قوای نظری و عملیِ نفس در سطوح و مراتب متفاوتی قرار می گیرند، از نظر بندگی نیزدارای مدارج و مراتب متفاوت هستند. ازدیدگاه آنها بندگی الهی نحوه ای از زندگی است و حقیقت آن چیزی جز تسلیم در برابر آموزه های دینی نیست. هرکس به بندگی خدا جهت رسیدن به سعادت و لذت دنیوی یا اخـــــروی، تن دهد معــــــبود حــــقیقی او همان سعـــــادت و لذّت می باشد نه خداوند متعال، چنیـن فـردی خدا را ابزاری برای رسیدن به مقصود و مطلوب خود قرار داده است، بندگی این دسته عمدتاً از سر تقلید و به دور از معرفت، و پایین ترین درج? بندگی است. افرادی که با تن دادن به بندگی خدا خواستار شرافت وجودی هستند و در واقع می خواهند با انتساب به خدا به عظمت و جایگاه شریفی برسند، گرچه نسبت به مرتبه قبلی برترند، ولی در اینجا نیز مطلوب بالذات غیر خداست، بنابراین عبودیّت حقیقی محسوب نمی شود، برترین مرتب? بندگی خداوند، عبارت است از عشق به حق از آن رو که او اِله بوده و دارای جلال و عزّت و هیبت، و شایسته عبودیّت است. این مرتبه از بندگی حاصل نمی-شود مگر با پیدایش عشق به خدا، و عشق تنها از رهگذر شناخت معبود پدید می آید. از عمده-ترین تفاوتهای فخر و مولوی در مسأل? مذکور، می توان به تأکید فخر بر عقلانیّت و انحصارگرایی دینی در نیل به مدارج عالیّ? بندگی و تمرکز بر مبانی کلامی و جبری دانستن مراتب فوق، و در مقابل، تأکید مولوی بر عشق و پذیرش نوعی کثرت گرایی دینی در وصول به درجات بندگی و بهره گیری از مبانی عرفانی و اختیاری دانستن سلوک الی الله اشاره کرد.
فاطمه احمدی مشکنانی جلال الدین آشتیانی
این رساله مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش می باشد که: بخش اول آن دارای سه فصل که به ترتیب عبارتند از مباحث عمومی مقولات ، پیرامون جواهر و پیرامون اعراض (به نحو مختصر و مجمل) و بخش دوم آن که در واقع بخش اصلی این رساله است در نه فصل می باشد و به ترتیب عبارت می باشند از: فصل اول در کیف و اقسام آن، فصل دوم پیرامون قدرت ، فصل سوم پیرامون لذت و الم، فصل چهارم در باب اراده، فصل پنجم در مورد خلق، فصل ششم پیرامون غم و شادی و نظایر آن دو، فصل هفتم در صحت و مرض ، فصل هشتم پیرامون علم و فصل نهم در اتحاد عاقل و معقول می باشد. در تهیه و تدوین این رساله ملاک اصلی ما کتاب نفیس اسفار اربعهء صدرالدین شیرازی بوده است و سایر کتب فلسفی ایشان در درجهء دوم مورد استفاده قرار گرفته اند، همچنین جهت فهم بهتر مطلب از بعضی کتب فلسفی برخی اعاظم فن حکمت بهره گیری شده است .