وظیفه بورس اوراق بهادار، ایجاد بازاری منظم و دائمی برای خرید و فروش انواع اوراق بهادار است که از آن طریق جذب سرمایه های مردمی توسط شرکتها امکان پذیر باشد. این وظیفه وقتی به نحو صحیح انجام می شود که بازار به شکل یک بازار رقابت کامل عمل کرده و از درجه تخصصی بالایی برخوردار باشد. یکی از ویژگیهای اساسی رقابت کامل، در دسترس بودن اطلاعات کامل به صورت رایگان و به سرعت و سهولت است . اگر قرار باشد مردم به میل خود سرمایه گذاری کنند باید اطلاعات مربوط به طور کامل و شفاف در اختیار مردم قرار داده شود. بورس باید حائز شرایطی باشد که در هر لحظه بتواند اطلاعات را بطور دقیق منتشر کرده و با تفسیر آن در ویژگیهای مورد نظر سرمایه گذاران، در هر لحظه ارزیابی صحیح از وضع و عملکرد اقتصادی شرکتها و همچنین قیمت سهام آنها ارائه دهد. قانون، مقررات و ضوابط بورس نیز باید برای تامین امنیت فعالیت در این بازار و حفاظت از منافع سرمایه گذاری عمل کند. از عمده ترین استفاده کنندگان اطلاعات شرکت های سهامی در بورس ، سرمایه گذاران بالقوه در سهام شرکت ها هستند. این گروه معمولا اطلاعات مورد نظر خود را از طریق بورس بدست می آورند. تصمیم گیری سرمایه گذاران بالقوه اساسا به خرید سهام شرکت مربوط می شود و این تصمیمات ممکن است بر مبنای عوامل زیر باشد: -1 سود سهامی که سرمایه گذاران در آینده دریافت خواهند کرد چه موقع، به چه میزان و به چه شکلی خواهد بود. به عبارت دیگر سود سهام مزبور در چه تاریخی و به چه مبلغی و به چه صورتی (نقدی یا غیرنقدی) پرداخته خواهد شد. -2 مزایای حاصل در زمان فروش سهام چه خواهد بود. بنابراین سهامداران و سرمایه گذاران از بازار سرمایه این انتظار را دارند که صحت اطلاعات واصله توسط شرکت های پذیرفته شده در بورس را مورد تایید قرار دهد تا آن ها به مزایای خرید و نگهداری و فروش سهام خود نائل شوند. سهامداران و سرمایه گذاران برای ارزیابی شرکتها از فاکتورهای مختلفی استفاده می نمایند که از آن جمله، سود هر سهم (eps) و سود تقسیمی (dps) می باشد که تغییرات آنها می تواند اطلاعاتی درباره وضعیت و عملکرد شرکت در حال و آینده بدهد. بازار سرمایه هم مانند دیگر بازارها شامل یکسری خریدار و فروشنده است که رقابت بین فروشندگان باعث افزایش کارائی عملکرد شرکتها می شود و نشانه این کارائی شرکت در استفاده بهینه از سرمایه تهیه شده، افزایش سود و سودآوری آن شرکت خواهد بود. سود تقسیمی و سود هر سهم می توانند بعنوان عواملی برای کنترل و ارزیابی عملکرد مدیریت شرکت توسط سهامداران باشند. عملکرد مدیری، مطلوب و مورد پسند سهامداران است که توانسته باشد علاوه بر حفظ کارائی عوامل مختلف در عملکرد شرکت ، توان سودآوری شرکت را نیز افزایش داده باشد و از طریق افزایش ارزش شرکت و اجرای پروژه های دارای ارزش فعلی خالص مثبت ، بر ثروت سهامداران اثر مثبتی گذاشته باشد. همچنین رابطه بین سود تقسیمی و سود هر سهم نشان دهنده سیاست تقسیم سود شرکت است . سیاست تقسیم سود می تواند باعث جذب سهامداران جدیدی برای شرکت شود.