نام پژوهشگر: علیرضا عابدیان
علیرضا عابدیان عباسقلی محمدی بنه گزی گناوه ای
هنر دبیری و نویسندگی میراث فرهنگ غنی و کهنی است که از ایران باستان سرچشمه گرفته است و با ورود اسلام به ایران و پیوند فرهنگ ایرانی- اسلامی غنای خاصی یافته است. آثار نویسندگان بزرگ ادب فارسی بر مبنای اصول و مبانی، شکل گرفته است که این اصول و مبانی را می توان نظریه دبیری فارسی دانست. نویسندگان و دبیران فرهیخته زبان فارسی برای تأثیرگذاری بیشتر بر خواننده ارائه سخن را بر اساس اصول و مبانی خاصی طرّاحی کرده اند از جمله واژه گزینی، واژه چینی، چگونگی شروع و خاتمه سخن. بهره گیری از آیات و احادیث و تاریخ و ... که حاصل شناخت و فراگیری و به کارگیری این اصول و مبانی خلق شاهکارهای ادب فارسی است. همچنین دبیری نیاز به فراگیری مهارت ها و فنونی داشته است که دبیران از طریق آموزش، این مهارت ها را فرا می گرفته اند و نیز افراد خاصی با ویژگی های خاص برای این علم و فن و هنر برگزیده می شدند و دانش هایی با شیوه های خاص به آنان آموزش داده می شده است. به نظر می رسد که در میان نویسندگان و ادیبان زبان پارسی کسی به جز نظامی عروضی به تدوین و تنظیم اصول و مبانی دبیری در یک کلام منسجم و پیوسته نپرداخته باشد و تبیین نظریه دبیری قدیم را می توان در چهار مقاله عروضی مشاهده کرد که در ابتدا معیار ترسل و نامه نگاری بوده است و سپس مبنای کار نویسندگی قرار گرفته است. در این رساله با بررسی و تحلیل سخن نظامی در کتاب چهار مقاله، نکته ها و ظریفه های ضروری سخنِ سخنوران و دبیران دسته بندی شده تا بتوان از آن ها به عنوان درآمد سخن و راه ورود به مباحث سود جست؛ پس متون منتخب در سنجه ارزیابی اصول و مبانی نثر دبیران سنجیده شد. علاوه بر نکته هایی که نظامی عروضی در تدوین آیین دبیری آورده است نکته های دیگری از بررسی متون دیگر حاصل آمده و بر موارد قبلی افزوده شد، در نهایت مجموع این اصول با نمونه هایی از شواهد آن دسته بندی و تبویب و تحلیل و تفسیر شد. به طور کلی در این رساله معاییر و موازین اصول دبیری را بر دو پایه این چنین استوار ساخته ایم: 1- حصول مبانی نظری و به دست آوردن نظریه دبیری قدیم و تفکیک اصول و مبانی دبیری از آن. 2- بررسی امّهات متون نثر دوره اوّل و دوم نثر فارسی و تحلیل متون مورد نظر. در بخش اوّل رساله، مباحثی از قبیلِ حسن آغاز، واژه گزینی، واژه چینی، بهره گیری از آیات و احادیث و تاریخ و ..، در متون منتخب: مقدمه شاهنامه ابومنصوری، سفرنامه ناصرخسرو، سیاست نامه، قابوس نامه و تاریخ بیهقی بررسی شد. در بخش دوم رساله به بررسی مسائل نثر تزیینی در متون منتخب نثر دوره دوم: کلیله و دمنه، التوسل الی الترسل، ترجمه تاریخ یمینی، نفثه المصدور، تاریخ جهانگشا و تاریخ وصاف پرداخته شده است.
علیرضا عابدیان حسن خادمی زاده
این رساله ی دکتری پیرامون توسعه ی مفاهیم و کاربردهای روش سلول محدود (رسم) است. رسم تلفیقی است از روش المان محدود درجه بالا (رامب) و روش دامنه ی مجازی که درآن نیازی به انطباق شبکه بر مرزهای فیزیکی نیست. در این روش، مرز به یک دامنه ی ساده گسترش می یابد که می توان آن را با یک شبکه ی ساده گسسته سازی کرد. بنابراین، تلاش برای ایجاد شبکه ای منطبق بر مرزهای فیزیکی، جای خود را به یک مساله ی انتگرال گیری دقیق می دهد. بهره گیری از روش بهینه ی انتگرال گیری به افزایش کارایی رسم می انجامد. در این رساله سعی بر آن است تا در ادامه تحقیقات انجام شده در زمینه ی رسم، ابتدا به بهبود روش انتگرال گیری و سپس گسترش این روش جهت حل مسایل الاستوپلاستیک پرداخته شود. بدین منظور ابتدا روش های استاندارد انتگرال گیری با کاربرد در انتگرال گیری های ناپیوسته بحث و بررسی می شوند که معروفترین آنها روش گاوس-کوادرچر است. سه روش انتگرال گیری جدید نیز با عنوان وزنها و نقاط انتگرالگیری اصلاح شده، تابع معادل مرتبه پایین و روش انتگرالی تطبیقی در این رساله معرفی می گردند. در بین این روش ها، روش انتگرالی تطبیقی به عنوان روش بهینه برای استفاده در رسم معرفی شده و در مسایل مختلف عددی مورد تایید قرار می گیرد. در ادامه، با بهره گیری از روش انتگرالی تطبیقی رسم برای مسایل الاستوپلاستیک پیاده سازی می شود. مسایل دو بعدی و سه بعدی حل شده حاکی از دقت بالای رسم در حل مسایل الاستوپلاستیک است. دقت رسم با روش المان محدود (رام) نیز سنجیده شده که نتایج عددی نشان دهنده ی دقت بالاتر در رسم است. در انتها رسم در نرم افزار abaqus پیاده سازی می شود تا راه برای تجاری سازی رسم هموارتر گردد.
علیرضا عابدیان محمد جاویدی صباغیان
فصل اول به کلیات تاثیر قرآن و حدیث پرداخته است . فصل دوم به مواردی از تاثیر قرآن و حدیث در حدیقه بر اساس صنایع لفظی اختصاص داده شده است . و فصل سوم که می توان گفت بخش اصلی پایان نامه است به بررسی موارد تاثیر قرآن و حدیث در حدیقه بر اساس اهداف معنایی منحصر شده است .