آموزش زبان دوم طی سالهای اخیر بدنبال روشهای بهتری برای تحقق بخشیدن به اهداف معلمین و دانش آموزان بوده است . در مورد معلمین این امر منجر به تحقیقاتی در مورد ساختار زبانی، محاوره ای و تعاملی گردیده است . در مورد دانش آموزان این امر به مطالعاتی درباره نگرش دانش آموزان نسبت به فراگیری در داخل کلاس و بیرون از آن و همچنین انواع مختلف روشهای پردازش ذهنی منجر شده است . هدف از این تحقیق یافتن روشهائی است که دانشجویان زبان برای فراگیری لغات جدید بکار می گیرند و پاسخ به این پرسش که: آیا این روشها موجب به خاطرسپردن لغات جدید وگسترش مهارتهای عمومی زبان دوم می شود؟ برای انجام این تحقیق، از 104 دانشجوی سال آخر زبان انگلیسی از دانشگاه علامه طباطبائی و شهید بهشتی کمک گرفته شد. از تست واژگان برای امتحان دایره لغات و از تست میشیگان جهت امتحان مهارتهای عمومی زبان استفاده شد. همچنین پرسشنامه ای جهت مشخص کردن روشهای فراگیری لغات جدید در اختیار دانشجویان قرار گرفت . یافته ها حاکی از این بود که بیشتر دانشجویان از روشهای مختلف فراگیری واژگان استفاده می کنند. با استفاده از روش تحلیل برگشت چند متغیری (multiple-regression analyses) مشخص گردید که "حودانگیختگی" (self-initiation) و "دقت انتخابی" (selective-attention) که د. روش فراشناختی هستند، عوامل پبش بینی کننده مثبت در تبحر زبان انگلیسی می باشند. همچنین حدس یافتی (contextual guessing)، استفاده از واژه نامه، یادداشت برداری (note-taking)، توجه به ترکیب کلمه (wordformation)، رمزگردانی بافتی)contextual encoding) و فعال سازی (activation) واژگان جدید با مهارتهای عمومی زبان انگلیسی و دایره لغت همبستگی مثبت داشتند. در صورتی که تکرار و یادگیری طوطی وار واژگان جدید عوامل پیش بینی کننده منفی برای مهارتهای عمومی زبان انگلیسی و دایره لغت بودند.