هدف این رساله بررسی وضعیت جاری زندگی و تفکر سیاسی با تکیه بر مفاهیم قدرت ، دانش و مشروعیت در دوره میانه است . در میان آثاری که در قلمرو اندیشه سیاسی در ایران و اسلام منتشر شده، کمتر نوشته ای است که با توجه جدی به ماهیت این اندبشه از دیدگاه تحلیل گفتمان و مفاهیم نوین علوم تفسیری داشته باشد. در واقع، چنانکه یکی از نویسندگان معاصر بدرستی اشاره گرده است ، بحران کنونی اندیشه و سیاست در جامعه ما بحران در بنیادها است و تا زمانی که نتوان بحث را از ظواهر به مبانی اعمال وافکار انتفال داد، در واقع امکان طرح پرسشهای ناظر به شرایط امروز نیز ممکن نمی نماید. در دورانی که ما زندگی می کنیم، ادبیات سیاسی ما بیش از هر زمان دیگری، نه در حستجوی گریزگاه و گسست با سنت ، بلکه نیازمند جایگاه و پایگاهی مناسب در سنت از یکسو، و تمهید انقلابی در درون همان سنت از طرف ئیگر است ، تا بتواند به غربال و بازپرداخت اساسی در ساخت اندیشه و سنت بپردازد. درست به همین دلیل است که گاهی اوقات ، اقدام به کاری که قبلا صورت نگرفته است ، ضرورت پیدا می کند. تحقیق حاضر نیز یکی از کوششهای مقدماتی در این راستا است . به هر حال، از دیدیگاهی که در اینجا دنبال می کنیم، تفکر امروز ما، هنوز تا حد معینی، همان تفکر دیروز است و تلاش می کنیم از زاویه خاصی که در سطور آتی اشاره خواهد شد، بع ارزیابی انتقادی این سنت بپردازیم.